หน้า:ประกาศยกเลิกกฎหมายเบ็ดเสร็จ ๒ มาตราฯ รศ ๑๒๐.pdf/2

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๑๘ น่า ๘๙
วันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๑๒๐
ราชกิจจานุเบกษา

 ข้อความในกฎหมายลักษณเบ็จเสร็จ น่า ๓๗๔ มาตรา ๔ ซึ่งมีความว่า "มาขอทำที่ไร่ที่นาเรือกสวนป่าน้ำละหารห้วยหนองคลองบึงบางที่ใด ๆ เจ้าของให้ทำแล้ว แลจะเอาของตนคืนนั้น ท่านว่า ให้เอาคืนแต่ใน ๓ ปีลงมา ถ้าแลผู้ขอทำ ๆ พ้น ๓ ปีขึ้นไป ให้สิทธิ์แก่ผู้ขอทำ แต่ในที่จะทำกินไปนั้น ถ้ามิทำกินต่อไป จะขายจำนำ จะให้แก่พี่น้องลูกหลานทำกินสืบไปนั้น มิได้ ที่นั้นให้เปนสิทธิ์แก่เจ้าของเดิม" มาตรา ๑, กับมาตรา ๕, ซึ่งมีความว่า "เช่าที่บ้านที่เรือนท่านอยู่ ถ้าถึงขวบหนึ่งก็ดี สองขวบก็ดี ให้เจ้าบ้านเจ้าที่ว่าแก่ผู้เช่าที่นั้น เอาค่าเช่าให้ครบค่าที่นั้น ถ้าแลละเลยไว้พ้นขวบหนึ่งสองขวบแล้ว แลเจ้าที่เจ้าบ้านมิได้ตักเตือนพ้น ๓ ขวบไปเล่า ให้เอาค่าเช่าแต่กึ่งหนึ่ง แลที่นั้น ให้คงเปนสิทธิ์แก่ผู้เช่าที่นั้นแล" มาตราหนึ่ง ๒ บทนี้ ไม่ได้ยกขึ้นใช้ในการพิพากษาคดีมาช้านานแล้ว ควรยกเลิกเสียได้

 จึ่งทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ยกเลิกกฎหมายลักษณเบ็ดเสร็จ น่า ๓๗๔ มาตรา ๔ มาตรา ๕ ซึ่งกล่าวมาข้างต้นนั้นเสีย ไม่ให้ใช้เปนกฎหมายสำหรับแผ่นดินต่อไป

 ประกาศมาณวันที่ ๑ พฤษภาคม รัตนโกสินทรศก ๑๒๐ เปนวันที่ ๑๑๘๕๙ ในรัชกาลปัตยุบันนี้

ตราพระบรมราชโองการ
ตราพระบรมราชโองการ
ประกาศออกโฉนดที่ดิน
มณฑลกรุงเก่า

 มีพระบรมราชโองการในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาจุฬาลงกรณ์ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ดำรัสเหนือเกล้าฯ ให้ประกาศให้ทราบทั่วกันว่า ในสมัยนี้ ที่ดินมีราคายิ่งขึ้นกว่าแต่ก่อนเปนอันมาก ย่อมเปนเหตุให้ราษฎรมีคดีพิพาทกันด้วยเรื่องที่ดิกชุกชุมขึ้น สมควรจะจัดระเบียบสิ่งสำคัญอันเปนหลักฐานสำหรับที่ดิน แลจัดให้มีสิ่งหมายเฃตร์ที่ดินนั้น ๆ ให้หมั่นคงยิ่งขึ้นตามกาลสมัย จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พระยาประชาชีพบริบาล เปนข้าหลวงเกษตร์อยู่ในบังคับบัญชาข้าหลวงเทศาภิบาลมณฑลกรุงเก่า พร้อมด้วยเจ้าพนักงานกรมแผนที่ ออกรังวัดปักเฃตร์ที่ดิน เพื่อจะได้ออกโฉนดให้แก่เจ้าของที่ดิน คือ

 ทิศใต้ ตั้งแต่แยกบางไทรขึ้นไปตามฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาทิศตวันตก แลตามฝั่งแม่น้ำแควอ่างทองทิศตวันออก จนถึงคลองตะเคียน เปนที่สุดข้างเหนือ กำหนดข้าหลวงเกษตร์