๏ลูกเจ้าลาวเคียง ฃื่อลาวเมง อายุได้ ๔๓ ปี ได้เปนพระยาแทนพ่อ ก็ในปีดับไส้ ท่านเสวยราชสมบัติแล้ว ก็มีเครื่อง ราชบรรณา การไปขอเอาบุตรหญิงสาวพระยาเมืองเชียงรุ่ง ชื่อเทพคำข่ายมาเปนราชเทวี แล้วครั้นมาไม่นานเท่าใด นางก็ทรงครรภ์ได้ ๑๐ เดือน แล้วก็คลอดได้บุตรชายหนึ่งคนนั้นแล ในเมื่อครรภ์จะลงมาตั้งอยู่ในท้องแห่งนางหัวที ดังนั้น นางเห็นนิมิตรว่าดาวประกายลงมาตั้งอยู่เหนือท้องแห่งนางแล้ว ก็เปล่งรัศมีไปทิศใต้แล้ว ก็แผ่ไปทั่วทิศทั้ง ปวงแล้วก็ลงมาสู่แผ่นดินกลับแตกเปนสองดวง แล้วนางก็สดุ้งตื่นเช้าแล้วก็กราบทูลแก่พระยาลาวเมงนั้นแล เมื่อนั้น พระยาหามายังหมอโหรทั้งหลาย มาทายดูนิมิตรแห่งนางนั้นแล หมอทั้งหลายก็ทายดูตามเหตุนิมิตรนางทุก ประการแล้ว กราบทูลพระยาว่า บุตรมหาราชเจ้าจักได้ปราบทั่วไปในทิศหนใต้แล้ว จักได้ปราบทั่วไปในทิศทั้ง หลายแท้แล หมอโหรทั้งหลายก็กราบถวายไชยมงคลแก่พระยาลาวเมงฉันนี้แล้ว ครั้นนางทรงครรภ์เต็ม ๑๐ เดือน แล้ว ก็คลอดบุตรชายองค์หนึ่งนั้นจริงแล ฯ
๏ในวันเจ้าราชบุตรเกิดมานั้น ยังมีฤๅษีตนหนึ่ง ชื่อปทะมังกร เดินเทศมาถึงเมืองเงินยังเชียงแสนแล้ว ก็มาถวาย พระพรพระยาลาวเมง ๆ ก็ไหว้ถามเจ้าฤๅษีว่ากุมารน้อยบุตรของข้าพเจ้านี้จักมีบุญฤๅไม่ เจ้าฤๅษีก็ส่องดูด้วยญาณ ปัญญาแห่งตนก็รู้แจ้งแล้ว จึงทูลว่าดูกรมหาราช กุมารองค์นี้มีบุญมากนัก ท่านจักได้อยู่ในเมืองมหา
