หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑) - ๒๔๕๗.pdf/194

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๑๗๓
พงษาวดารเขมร

บรรดามุขมนตรีใหญ่น้อยล้วนแต่ห่มผ้าสไบยาว ๘ ศอก ถือพัดใบตาลขี่แคร่กั้นกรรชิง แต่บรรดามุขมนตรีใหญ่น้อย ถ้าจะทูลแลขานให้ว่าพระบาทอะมะจัด แปลว่าพระบาทพระเปนเจ้า ลุศักราช ๙๒๘ ศกขาลนักษัตรได้ ๕๐ ปี พระชัณษาได้ ๘๑ ปี พระองค์สุรคต ลุเลิกพระศพเสร็จแล้ว สมเด็จพระบรมราชาเกิดปีมโรงโทศก ๘๘๒ พระชัณษาได้ ๔๗ ปี พระองค์เถลิงทรงราชย์สนองสมเด็จพระบวรราชบิดาอยู่ในค่ายลงแวกนั้น ลุศักราช ๙๒๘ ศกขาลนักษัตรขึ้นห้าค่ำกรรติกมาสาอาทิตยวาระสาระศัพทมโหรติง ในสมเด็จบรมนารถบรมบพิตร อภิเศกทรงน้ำสังข์สรงพระเกษ ทรงพระนารายน์ทรงพระขรรค์ ทรงพระนามพระบาทสมเด็จเสด็จพระบรมราชาธิราชรามาธิบดี พระองค์ทรงตั้งพระวงษ์ใหญ่เปนพระอรรคมเหษี ทรงพระนามพระบาทสมเด็จพระภัควดีศรีจักรพรรดิราช มีพระราชบุตรพระองค์หนึ่ง ลุศักราช ๙๐๓ ศกฉลูนักษัตรพระชัณษาได้ ๒๒ ปี สมภพสมเด็จพระสัตถา แล้วพระองค์มีแม่นางหนึ่งชื่ออนักนางเกสร เกิดพระราชบุตรพระองค์หนึ่ง ลุศักราช ๙๑๘ ศกมโรงนักษัตรพระชัณษาได้ ๓๗ ปี สมภพพระศรีสุพรรณ พระองค์มีแม่นาง ๆ หนึ่งชื่ออนักนางวงษ์ มีพระราชบุตรองค์หนึ่ง เมื่อลุศักราช ๙๒๗ ศกฉลูนักษัตรพระชัณษาได้ ๔๖ ปีสมภพเจ้าพระยาอ่อน เมื่อพระองค์ทรงราชย์ ลุศักราช ๙๓๒ ศก มเมียนักษัตรได้ ๕ ปี พระชัณษาได้ ๕๑ ปี พระองค์เสด็จไปสถิตย์ณเมืองกุมพงกระสัง พระองค์ให้ไปตีเมืองนครราชสีมาแขวงกรุงไทยได้ชเลยเปนอันมาก แล้วเสด็จกลับคืนมา เมื่อปีมเมียนั้น