หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๒๑) - ๒๔๖๔.pdf/55

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๔๓

ข้อครหา พระเจ้าปดุงเห็นชอบด้วย จึงให้มีตราสั่งเลิกกองทัพ แต่อะเติ่งหวุ่นมีใบบอกย้อนขึ้นไปอิกว่า การเตรียมทัพได้ลงทุนไปมาก ถ้าจะไม่ยกเข้ามาตีกรุงเทพฯ ขอมาตีเมืองถลางพอให้ได้ทรัพย์สมบัติใช้ทุนคืนบ้าง ขณะนั้นประจวบเวลาพระบาทสมเด็จฯ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก เสด็จสวรรคต พระเจ้าปดุงจึงให้กองทัพพม่ายกมาตีเมืองถลางเมื่อปีมะเสง พ.ศ. ๒๓๕๒ ในตอนต้นรัชกาลที่ ๒ ซึ่งปรากฎอยู่ในหนังสือพระราชพงศาวดาร.