เรื่องที่พม่ามาจเรจาความเมืองครั้งที่ ๗ นี้มีเนื้อความปรากฎว่า เมื่อณวันศุกร์ เดือน ๑๐ ขึ้น ๗ ค่ำ[1] ปีมะโรง พ.ศ. ๒๓๙๙ มีพม่า ๔ คน ชื่องะซวยซีคน ๑ งะซวยมองคน ๑ งะคลาคน ๑ งะทวยคน ๑ มาที่เมืองเชียงใหม่ บอกว่า มาแต่กรุงอังวะ ถือหนังสือเดินทางของเมลซอสันหะริงขุนนางในราชสำนักของพระเจ้ามินดงฉบับ ๑ กับหนังสือเสนาบดีพม่ามีถวายสมเด็จพระสังฆราชฉบับ ๑ กับเครื่องไทยธรรมสำหรับจะถวายสมเด็จพระสังฆราชกับพระสงฆ์ในกรุงเทพฯ อิกหลายอย่าง พระเจ้านครเชียงใหม่จึงบอกส่งลงมายังกรุงเทพฯ เจ้ากระทรวงให้พระยาศรีหากเพ็ชร (เห็นจะเปนชาวเชียงใหม่ที่คุมมา) กับขุนวิเศษภาษาล่ามพม่า แปลหนังสือที่พม่าถือมาได้ความดังนี้:—
หนังสือเมลซอสันหะริงขุนนางฝ่ายในเฝ้าอยู่เปนนิจ ให้งะซวยซี งะซวยมอง งะคลา งะทวย ถือเข้ามาณกรุงเทพมหานครศรีอยุธยา ด้วยได้ข่าวว่า กรุงเทพมหานครศรีอยุธยา พระพุทธสาสนารุ่งเรือง พระภิกษุ
- ↑ เดือน ๑๐ เหนือตรงกับเดือน ๘ ใต้
