โปรดเกล้าฯ ให้พระยาจางวางกับสมัคพรรคพวกออกไปอยู่ณเมืองนครศรีธรรมราช
ตนกูปะษาอยู่ณเมืองหนองจิกได้ ๓ ปี ณปีมะเสง สัปตศก จุลศักราช ๑๒๐๗ ปี พระยาตานีป่วยถึงแก่กรรม จึงโปรดเกล้าฯ ให้ตั้งตนกูปะษาเปนที่พระยาตานี ตนกู เปนพระพิพิธภักดี ผู้ช่วยราชการ พระยาตานีจึงพาสมัคพรรคพวกไปอยู่เมืองตานีบ้าง ยังตกค้างอยู่เมืองหนองจิกบ้าง พระยาตานีกับพระยากลันตันกลับมีความนับถือรักใคร่กันเหมือนแต่ก่อน พระยาตานีได้ขอตนกูจี บุตรหญิงของพระยากลันตัน ให้เปนภรรยาตนกูปูแตะ บุตรพระยาตานีคนหนึ่ง ครั้นแต่งงานแล้ว ตนกูปูแตะรับมาอยู่ณเมืองตานี
ณปีฉลู เบญจศก จุลศักราช ๑๒๑๕ แผ่นดินพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระยายะหริ่งป่วยถึงแก่กรรม โปรดเกล้าฯ ตั้งให้พระยาจางวางไปเปนที่พระยายะหริ่ง ตั้งตนกูสุหลง บุตรผู้ใหญ่ เปนที่หลวงสุนทรรายา ผู้ช่วยราชการเมืองยะหริ่ง พระยายะหริ่งจึงพาบุตรกับแขกนายไพร่ไปอยู่เมืองยะหริ่ง ครั้นพระยายะหริ่งป่วยถึงแก่กรรมแล้ว หลวงสุนทรรายา บุตรหลาน พาสมัคพรรคพวกกลับไปอยู่ด้วยพระยากลันตันณเมืองกลันตัน
ณปีมะโรง อัฐศก จุลศักราช ๑๒๑๘ พระยาตานี ตนกูปะษา ป่วยถึงแก่กรรม พระยาตานีมีบุตรชายชื่อ ตนกูปูเตะ ๑ ตนกูมะเดาะ ๑ ตนกูนีดอระฮัน ๑ ตนกูสบาสุ ๑ รวม ๔ คนอยู่ณเมืองตานี โปรดเกล้าฯ ตั้งให้ตนกูปูเตะ บุตรผู้ใหญ่ เปนที่พระยาตานีทำราชการแทน
