หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๔) - ๒๔๕๘.pdf/41

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๔

 ขณะนั้น เจ้าแขกจามยกกองทัพเรือมาตีเมืองจัตุรมุข ได้พระพุทธรูปทองเงิน แล้วให้นายทหารแขกจามคุมพลยกขึ้นมารบถึงคลองพระเพ็ชร ๚

 ฝ่ายพระเจ้าคำขัดยกกลับมาถึงพระนครหลวง จึ่งแต่งกองทัพออกรบทัพจามเปนสามารถ แขกจามก็มิได้พ่ายแพ้ พระเจ้าคำขัดอาราธนาขอไชยชะนะแก่พระธรณี ครั้นเพลาค่ำ เข้าที่พระบรรทม ทรงพระสุบินว่า นางพระธรณีเสด็จมาตรงพระภักตร์แล้วประกาศว่า พระองค์อย่าทรงพระวิตกเลย จะมีไชยชะนะแก่ข้าศึกเปนมั่นคง ครั้นเพลารุ่งเช้า พระเจ้าคำขัดยกกองทัพออกไปจะรบด้วยข้าศึก พระธรณีนิมิตรเปนอสรพิศม์เลื้อยมาตรงพระภักตร์ โหราถวายพยากรณ์ทำนายว่า พระองค์จะมีไชยชะนะแก่ข้าศึก พระเจ้าคำขัดก็ทรงเรือพระที่นั่งนราชลธีพิมาน พร้อมด้วยเรือมุขมนตรีซ้ายขวาน่าหลังโดยกระบวนยกเข้าไป พระองค์ทรงเกาทัณฑ์ยิงข้าศึก เรือรบต่อเรือรบได้รบกันเปนสามารถ ฝ่ายเจ้าเมืองจามกับนายทัพนายกองทั้งปวงแลเห็นพระเจ้าคำขัดเปนสี่กร ให้สดุ้งตกใจกลัวเดชานุภาพมิได้เปนใจรบพุ่ง แลนายทัพนายกองพระเจ้าคำขัดก็ให้แจวเรือรบเข้าไล่ฆ่าฟันเหล่าแขกจามล้มตายเปนอันมาก แลอศพนั้นเกลื่อนไปทั้งคลองพระเพ็ชร เจ้าเมืองจามก็แตกไป ทแกล้วทหารเขมรจับได้จามเชลยเปนอันมาก พระเจ้าคำขัดก็ให้รับพระพุทธรูปทองเงินมา แล้วยกกองทัพเข้าเมือง แล้วพาเจ้าพญาแก้วฟ้า ผู้เปนพระอนุชา ยกกองทัพเข้ามาจะตีกรุงพระนครศรีอยุทธยา ครั้นยกมาถึงเมืองพิศนุโลก จึ่งให้สร้างพระวิหารทิศอาคเณย์ แล้วยก