อยู่กับเมืองสงขลา ให้พระปลัดเมืองพัทลุงว่าราชการเมืองพัทลุง ให้ยกที่พะโคะ แขวงเมืองพัทลุง มาให้ขึ้นกับเมืองสงขลา แล้วให้มีหนังสือไปหาพระยาเพ็ชรบุรี พระสุนทรนุรักษ์ กลับเข้ามาณเมืองสงขลา ครั้งนั้น พระยาศรีพิพัฒน์ แม่ทัพใหญ่ ให้พระยาวิชิตณรงค์อยู่ช่วยรักษาเมืองสงขลา พระยาศรีพิพัฒน์ แม่ทัพใหญ่ ได้ก่อพระเจดีย์ที่เขาเมืองข้างฝ่ายทักษิณพระเจดีย์เก่าหนึ่ง แล้วได้ยกที่พะโคะ เขตรแดนเมืองพัทลุง ให้มาเปนแขตรแดนแขวงเมืองสงขลา เสร็จราชการแล้ว พระยาศรีพิพัฒน์กลับเข้าไปกรุงเทพฯ พระยาศรีพิพัฒน์กราบบังคมทูลพระกรุณาว่า เมืองไทรนั้นจะให้ไทยเปนเจ้าเมืองต่อไปไม่ได้ จะเกิดศึกวุ่นวายไม่รู้แล้ว ต้องแบ่งเมืองไทรออกเปนสามเมืองเหมือนอย่างเมืองตานี จึงจะเปนปรกติลงได้ ขอให้ยมตวันมาเปนเจ้าพระยาไทรตามเดิม ให้ตนกูอานุมเปนพระยากะปังปาสู ให้ตนกูเสดอาเสนเปนพระยาปลิศ ให้ตนกูเดวาเปนพระยาสตูน ขึ้นอยู่กับเมืองสงขลา[1] ให้พระปลัดเมืองพัทลุงเปนพระยาพัทลุง พระยาพัทลุง บุตรเจ้าพระยานคร พาเข้ามาเปนขุนนางในกรุงเทพมหานคร แต่เมืองพังงานั้น เจ้าเมืองถึงแก่กรรม โปรด
- ↑ ตรงนี้คลาศเคลื่อน ความจริง ครั้งนั้น ทรงตั้งตนกูอานุมเปนพระยาไทร ตนกูอาสันเปนพระยากะบังปาสู ตนกูหมัดอาเก็บเปนพระยาสตูน ต่วนเสดอุเซนเปนพระยาปลิศ ต่อมา พระยากะบังปาสูถึงแก่กรรม เจ้าพระยาไทรปะแงรันเข้ามาสารภาพรับผิด จึงโปรดให้ย้ายตนกูอานุมมาเปนพระยากะบังปาสู ให้เจ้าพระยาไทรกลับมาครองเมืองไทร เมืองที่แบ่งใหม่ทั้ง ๔ นั้นคงขึ้นเมืองนคร มิได้ขึ้นสงขลา
