ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๕๖) - ๒๔๗๕ b.pdf/14

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๐

เบียฬพระพุทธศาสนา เข้าไปอยู่เสียที่เมืองมงคลบุรี ให้พระองค์ด้วงคิดอ่านอาราธนาออกไปด้วย ตั้งแต่งพระราชาคณะนานุกรมขึ้นใหม่อาราธนาพระสังฆราชาออกไปได้ ก็จะเป็นที่นิยมกับเขมร กิตติศัพท์จะได้ฟุ้งเฟื่องไปทั่วทุกหัวเมืองเขมร ผู้มีศรัทธารู้แล้วก็จะได้โสมนัสสรรเสริญยินดี พระพุทธศาสนาเป็นที่พึ่งแก่สัตว์ ประดิษฐานตั้งอยู่แห่งใด เทพดาอารักษ์ก็รักษา พระพุทธศาสนาอยู่ ก็เหมือนรักษาบ้านรักษาเมืองเหมือนกัน ญวนเป็นมิจฉาทิฎฐิจะมาทำลายล้างพระพุทธศาสนาบ้านเมืองนั้นไม่ได้ ให้พระองค์ด้วง พระยาพระเขมรทั้งปวง จงมีศรัทธาอุตสาหะถวายไทยทานแก่พระภิกขุสงฆ์อย่าให้อดอยากขัดสน ทนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้วัฒนาถาวรสืบไป เมื่อบ้านเมืองเป็นปกติแล้ว ก็ให้ฐาปนาวัดวาอารามขึ้นให้บริบูรณ์ดังเก่า

หนังสือเจ้าพระยาบดินทรเดชา ที่สมุหนายก มาถึงพระยามหาอำมาตย์ได้นำขึ้นกราบบังคมทูลพระกรุณาให้ทรงทราบใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ด้วยข้าพระพุทธเจ้าบอกมาแต่ก่อนว่า ให้พระฤทธิสงครามนำพระยาพิบูลยราช พระยาสุริโยไทย พระยาวงษาสัตรี พระสุรินทรธิบดี พระราชานุชิต พระ