อาการที่จะเอาแผ่นดินนั้น เอาโดยทางมารยา คือ ยกพระเชษฐาซึ่งคงเป็นคนโง่กว่าพระศรีสิน พระบิดาคงมุ่งหมายจะให้พระศรีสินรับสมบัติ จึงแกล้งไม่ยกสมบัติให้พระศรีสินซึ่งเป็นคนฉลาดแต่มิใช่ฉลาดดี ฉลาดอย่างกักขละ พระศรีสินจึงได้หนีออกไป คงจะด้วยถูกอุบายอย่างหนึ่งอย่างใด จึงไม่ได้ทันต่อรบอย่างหนึ่งอย่างใดให้สมกับที่ว่า เป็นขบถ หลอกให้พี่น้องแหนงกัน ฆ่ากัน สมประสงค์
แกล้งทำการศพให้คึกคัก แต่งคนให้ลือให้เจ้าแผ่นดินตกใจ ผู้ที่ลือนั้น คือ จมื่นสรรเพชญ์ ซึ่งเป็นผู้ส่งข่าวนั่นเอง เข้ามาเป็นไส้สึก พอหลอกให้ตกใจ ให้ไปรับสั่งให้หา ก็เลยพาลเป็นขบถ หาว่า เจ้าแผ่นดินตระเตรียมให้คนขึ้นป้อมวัง ความนี้ก็ไม่จริง ปรากฏเมื่อยกมาแต่เวลาบ่าย ๓ โมง อยู่จน ๘ ทุ่ม เข้าไปฟันประตู ไม่มีใครทันรู้สึก ไม่ได้ต่อสู้กันเลย
คำอธิษฐานซึ่งอ้างเอาความปรารถนาโพธิญาณเป็นสัจจาธิษฐาน นี่ก็เป็นการแสดงให้เห็นว่า เย่อหยิ่งมาก
ตั้งพระอาทิตยวงศ์ขึ้นเป็นเจ้าแผ่นดินจนกระทั่งถอดเสีย เป็นการมารยาทั้งนั้น
ให้ช่างออกไปถ่ายพระนครหลวงจะมาสร้างเป็นที่ประทับร้อน รู้ว่า เจ้าแผ่นดินเขมรมีบุญมาก เป็นไพร่ ๆ ลอยมาเป็นผู้มีบุญเหมือนตัว จึงอยากจะเอาอย่าง รู้ว่า ใหญ่โตและทำด้วยศิลาทั้งนั้น แต่ไม่รู้ว่า รูปร่างสัณฐานเป็นอย่างไร หมายว่า จะอยู่ได้สบาย ครั้น
