ศักราช ๘๐๘ ปีขาลอัฐศก (๑) (พ.ศ. ๑๙๘๙) เล่นการมหรศพฉลองพระ และพระราชทานสมณชีพราหมณ์และวัณริพกทั้งปวง ครั้งนั้นพระยาเชลียงคิดขบถ พาเอาครัวทั้งปวงไปมหาราช ศักราช ๘๐๙ ปีเถาะนพศก (๒) (พ.ศ. ๑๙๙๐) พระยา เชลียงนำมหาราชมาเอาเมืองพิษณุโลก เข้าปล้นเอาเมืองสามารถ มิได้จึงยกทัพแปรไปเอาเมืองกำแพงเพ็ชร เข้าปล้นเมือง ๗ วันมิได้สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถเจ้า และสมเด็จพระอินทราชา เสด็จขึ้นไปช่วยเมืองกำแพงเพ็ชรทัน และสมเด็จพระอินทราชาเจ้าตีทัพพระยาเกียรติ์แตก ทัพท่านมาปะทัพหมื่นนคร ได้ชนช้างด้วยหมื่นนคร และข้าศึกลาวทั้งสี่ช้างเข้ารมเอาช้างพระที่ นั่งช้างเดียว ครั้งนัน พระอินทราชาเจ้าต้องปืนพระพักต์ ทัพมหาราชนั้นเลิกกลับคืนไป ศักราช ๘๑๐ ปีมะโรงสัมฤทธิศก (๓) (พ.ศ. ๑๙๙๑) สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถเจ้าสร้างพระวิหารวัดจุฬามณี ศักราช ๘๑๑ ปีมะเส็งเอกศก (๔) (พ.ศ. ๑๙๙๒) สมเด็จ พระบรมไตรโลกนาถเจ้า ทรงพระผนวชวัดจุฬามณีได้ ๘ เดือน แล้วลาผนวช
(๑) ฉบับหลวงประเสริฐว่า ศักราช ๘๒๒ มะโรงศก (๒)...ว่า ศักราช ๘๒๕ มะแมศก (๓)...ว่าศักราช ๘๒๕ มะแมศก (๓)....ว่าศักราช ๘๒๖ วอกศก (๔)...ว่าศักราช ๘๒๗ ระกาศก
