ขาวชาวเมืองไลแลพวกฮ่อรวม ๒๐๐ คนได้แล้ว เจ้าเมืองไลก็ยกมา เมืองแถง หมายจะจับตัวกายโตงซึ่งเปนเจ้าอี้นั้นฆ่าเสีย ฮ่อผู้ ๑ ชื่อกอหลีมาบอกความแก่เจ้าอี้ว่า เจ้าเมืองไลคุมกำลังมาจะจับเจ้า อี้ฆ่าเสีย ด้วยสงไสยว่าเจ้าอี้จะคิดเปนศัตรู เจ้าอี้รู้ดังนั้น จึง อพยพครอบครัวไปไว้ณเมืองโพนไทร จึงสืบรู้ว่าพระยาพิไชย (มิ่ง) ยกกองทัพขึ้นไปอยู่ที่เมืองหลวงพระบาง เจ้าอี้คิดว่าเจ้าเมืองไลคิดเบียดเบียนข่มเหงนัก แลเจ้าอี้รู้แน่ว่าแผ่นดินเมืองแถงเปนอาณา เขตรของกรุงเทพฯ แท้ แต่เดิมมาเจ้าอี้หาทราบชัดไม่ เจ้าอี้จึง คิดจะเข้ามาสวามิภักดิพึ่งพระบรมโพธิสมภาร พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวณกรุงเทพฯ แต่ฝ่ายเดียว ซึ่งเปนเจ้าของพระราชอาณาเขตร ตลอดแดนเมืองแถง ไม่อยากจะอยู่เปนเมืองเสียส่วยสามฝ่ายฟ้าเหมือนเมืองไล จึงแต่งให้โดยบาลงไปหาพระยาพิไชยที่เมืองงอย แจ้งข้อความซึ่งเจ้าเมืองไลยกมาตีเมืองแถง ให้พระยาพิไชยทราบ ทุกประการ แลขอสวามิภักดิเปนข้าแผ่นดิน พึ่งพระบรมโพธิ สมภารพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวณกรุงเทพฯ พระยาพิไฃยจึงแต่ง ให้ท้าวใหม่เมืองไทรขึ้นมารับ เอาตัวเจ้าอี้ลงไปณเมืองหลวงพระบาง ได้ถามซักไซ้ได้ความจริงแล้ว จึงมีใบบอกลงมายังกรุงเทพฯ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ มีตราขึ้นไปถึงพระยาพิไชย ให้ตั้งเจ้าอี้เปนพระสวามิภักดิสยามเขตร เจ้าเมืองแถง ให้พระยาพิไชยกับเจ้านคร
