หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๗
สู่สถาขติภูมิภายหน้า จึงมีพระราชโองการมารพระบัณฑูรสุรสิงหนารถดำรัสเหนือเกล้าเหนือกระหม่อมสั่งว่า แต่นี้สืบไป ห้ามอย่าให้ผู้ใดเล่นชนไก่แลเลี้ยงนกสีชมภู นกคุ้ม นกกระทา แลเลี้ยงปลากัดไว้เป็นอันขาดทีเดียว แลให้กระทำตามพระราชกำหนดกฎหมายนี้จงทุกประการ ถ้าผู้ใดมิฟังยังเล่นชนไก่แลเลี้ยงนกสีชมภู นกคุ้ม นกกระทา เลี้ยงปลากัดต่อไปอีก จับได้แลมีผู้ร้องฟ้องพิจารณาเป็นสัจ ให้ลงพระราชอาญาเฆี่ยนสามยก แล้วให้เอากรงนกขวดปลาคาแขวนคอจำคอประจานรอบตลาดสามวัน แลให้ร้อยแขวงกรมการนายบ้านนายอำเภอประกาศป่าวร้องอณาประชาราษฎรจงทั่ว
กฎให้ไว้ณวันอาทิตย์ เดือนเก้า แรมสิบสี่ค่ำ ปีมะแม ตรีศก
(คัดจากต้นฉะบับตัวอักษรเขียนของหอพระสมุดวชริญาณ เลขที่ ๑๑๗)
กฎหมายจุลศักราช ๑๑๗๔
(พ.ศ. ๒๓๕๕ หรือ ร.ศ. ๓๑)
กฎหมาย
พระราชบัญญัติ เรื่อง ช่วยไพร่หลวง
รัชกาลที่ ๒ จุลศักราช ๑๑๗๔
ศุภมัสดุ ๑๑๗๔ ศก มัตตสังวัจฉร มิคศิรมาศ กาฬปักษ์ เตรัศดิถี
