ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ประวัติสุนทรภู่ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๗๐.djvu/57

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๔๙

“จะเลยตรงลงไปวัดก็ขัดข้อง

ไม่มีของขบฉันจังหันหุง

ไปพึ่งบุญคุณพระยารักษากรุง

ท่านบำรุกรักพระไม่ละเมิน

ทั้งเพลเช้าคาวหวานสำราญรื่น

ต่างชุ่มชื่นชวนกันสรรเสริญ

ทั้งสูงศักดิ์รักใคร่ให้เจริญ

อายุเกินกัปกัลป์พุทธันดร

ให้ครองกรุงฟุ้งเฟื่องเปรื่องปรากฎ

เกียรติยศอยู่ตลอดอย่าถอดถอน

ท่านอารีมีใจอาลัยวรณ์

ถึงจากจรใจมิตร์ยังคิดคุณ

มาทีไรได้นิมนต์ปรนนิบัติ

สารพัดแผ่เผื่อช่วยเกื้อหนุน

ต่างชื่นช่วยอวยกุศลผลบุญ

สนองคุณเจ้าพระยารักษากรุง”