ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ประวัติสุนทรภู่ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๗๐.djvu/70

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๖๒

เคยโปรดปรานเปรียบเปี่ยมได้เทียมคน สิ้นแผ่นดินปิ่นเกล้ามาเปล่าอก น้ำตาตกตายน้อยสักร้อยหน ขอพบเห็นเปนข้าฝ่ายุคล พระคุณล้นเลี้ยงเฉลิมให้เพิ่มพูล

ต่อนี้กล่าวถวายพระพรถึงพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวและกรมหมื่นอับสรสุดาเทพว่า

ถึงล่วงแล้วแก้วเกิดกับบุญฤทธิ์ ยังช่วยปิดปกอยู่ไม่รู้สูญ สิ้นแผ่นดินทินกรจรจำรูน ให้เพิ่มพูลพอสว่างหนทางเดิน ดังจินดาห้าดวงช่วงทวีป ได้ชูชีพช่วยทุกข์เมื่อฉุกเฉิน เปนทำนุอุปถัมภ์ไม่ก้ำเกิน จงเจริญเรีองวงศ์ทรงสุธา อนึ่งน้อมจอมนิกรอับสรราช บำรุงสาสนาสงฆ์ทรงสิกขา จงไพบูลพูลสวัสดิ์วัฒนา ชนมาหมื่นแสนอย่าแค้นเคือง

ต่อมา เห็นจะเปนเมื่อกรมหมื่นอับสรสุดาเทพสิ้นพระชนม์แล้ว สุนทรภู่ทูลรับอาสาพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวไปหาของต้องพระประสงค์ที่