หน้า:ปัญญาส (๑๔) - ๒๔๗๐.pdf/18

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
13
๔๘ สุวรรณสิรสาชาดก

สุวรรณสิรสา ข้าพเจ้าก็หักเล่นโดยมิรู้ว่าเปนคุณแลโทษ พระยานาคได้ฟังธิดาบอกจึงกล่าวว่า ถ้าเจ้าทั้งสองจะไม่ให้อะไรตอบแทน เจ้าจะต้องรับโทษใหญ่ จะต้องไปเกิดเปนทาสเขา เพราะเหตุนั้น เจ้าจงขนเอาแก้วเจ็ดประการแลเงินทองร้อยแปดโกฏิไปให้ตอบแทนเขาเสีย ลำดับนั้น นางนาคทั้ง ๒ จึงไปหามารดา เล่าให้ฟังเหมือนหนหลัง นางนาคมารดาได้ฟังแล้วจึงกล่าวว่า เจ้าทั้ง ๒ อย่าชักช้า จงขนเอาแก้วเจ็ดประการไปใช้เขา ถ้าเจ้าไม่ใ ช้จะต้องไปเปนทาสอยู่ปฏิบัติเขา จึงจะพ้นจากเวร ลำดับนั้น นางนาคธิดาทั้ง ๒ ครั้นได้รับอนุญาตจากมารดาบิดาแล้ว จึงขนเอาทรัพย์สองร้อยสิบหกโกฏิออกจากนาคพิภพมายังเกาะทราย เข้าไปหาเจ้าสุวรรณสิรสา ทักทายปราสัยว่า พี่มาทำไมที่นี่ มาด้วยเหตุอะไร มาอยู่คนเดียวหรือว่ามีคนอื่นมาอยู่ด้วย พระโพธิสัตว์ได้ฟังแล้วจึงกล่าวคาถาว่า

พาราณสิอาคโตสฺมิ วาณิชตฺถายิธ ปตฺโต
อิธ มโนรมฺมาหํ ทกฺขึ เอกโกว อวสึ ฐาเน
นาวา คจฺฉนฺตา สพฺเพ อญฺญสฺสึ ฐาเน วิกิณฺณาย ฯ

แปลว่า ข้ามาแต่เมืองพาราณสีเพื่อจะค้าขาย มาถึงเกาะนี้ แลเห็นน่ารื่นรมย์ ข้าจึงอยู่ที่นี้แต่คนเดียว พวกเรือที่มาด้วยกันเขาไปค้าที่อื่นหมด

พระโพธิสัตว์กล่าวดังนี้แล้ว จึงบอกนางนาคทั้ง ๒ ว่า เจ้าจงเลือกเก็บผลาผลที่สุกห่ามกินตามอัธยาศัย ครั้นนางนาคตอบว่า พี่ พวกฉัน