หน้า:พงศาวดารเหนือ - ๒๔๗๔.pdf/20

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร

รอบคอบแล้ว ให้ตั้งเรือนหลวงแล้ว จึงให้มารับเอาเจ้าอุโลกกุมารราชาภิเษกให้เป็นพระยาศรีธรรมาโสกราชในเมืองหริภุญไชยด้วยนางพราหมณี แล้วให้ชาวบ้านอุตรคามทำกำแพงล้อมบ้านให้มั่นคง แล้วจึงชะพ่อชีพราหมณ์ผู้ใหญ่มารับเอาธรรมกุมารไปราชาภิเษกด้วยนางพราหมณี ก็ได้ชื่อว่า กัมโพชนคร คือ เมืองทุ่งยั้ง แลให้สาส์นนั้นไปถึงบ้านบุรพคาม ตกแต่งกำแพงแลคู ให้ทำพระราชวังให้บริบูรณ์ แล้วจึงให้ชะพ่อชีพราหมณ์ผู้ใหญ่มารับเอาเจ้าสีหกุมารไปราชาภิเษกด้วยนางพราหมณีนั้น จึงให้ชื่อ เมืองบริบูรณ์นคร อันว่าเมืองทั้ง ๔ เมืองนี้ก็เป็นกษัตริย์ซื่อตรงต่อกัน แล้วจะได้มีใจโลภแก่ราชสมบัติหามิได้ ต่างกันต่างก็อยู่ ครั้นถึงเทศกาล ก็ถวายบังคมลาแล้วก็ไป แลจะได้มีใจชังแลมีจิตริษยาแก่กันหามิได้ แต่กษัตริย์สืบ ๆ กันมาได้ ๓ ชั่วตระกูล

พระพุทธศักราชได้ ๕๐๐ ปีมะโรง สัมฤทธิศก จุลศักราช ๘๖ ปีกุน พระยาอภัยคามินีศีลาจารย์บริสุทธิ์อยู่ในเมืองหริภุญไชยนครย่อมออกไปจำศีลอยู่ในเขาใหญ่ จึงร้อนถึงอาสน์นางนาคอยู่มิได้ ก็ขึ้นมาในภูเขาใหญ่นั้น ก็มาพบพระยาอยู่จำศีล เธอก็มาเสพเมถุนด้วยนางนาค ๆ อยู่ได้ ๗ วันแล้วจะลาไป พระยาจึงให้ผ้ารัตตกัมพลแลพระธำมรงค์ไปแก่นางนาคให้ชมต่างพระองค์ นางนาคก็กลับลงไป พระยาก็เข้ามาเมืองดังเก่า แลนางนาคก็มีครรภ์แก่ แลนางนาคก็ว่า ลูกตูนี้มิใช่เป็นไข่ แลจะเป็นมนุษย์ทีเดียว แลจะคลอดในเมืองนี้มิได้ แล้วจึงขึ้นมาถึง