หน้า:พงศาวดาร (จาด) - ๒๕๐๒.pdf/44

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๒

ละ ๘๐๐ เบี้ย เบี้ยเฟื้องละ ๘๐๐ เบี้ย[1] เกวียนหนึ่งเป็นเงินสามชั่งกับสิบบาท

ศักราช ๘๐๖[2] ปีชวด ฉศก ให้บำรุงพระพุทธศาสนาบริบูรณ์ แลหล่อพระรูปพระโพธิสัตว์ ๕๕๐ พระชาติ

ศักราช ๘๐๘[3] ปีขาล อัฐศก เล่นการมหรสพฉลองพระ แลพระราชทานสมณชีพราหมณ์แลวรรณิพกทั้งปวง ครั้งนั้น พญาเชลียงคิดกบฏ พาครัวทั้งปวงไปแต่มหาราช

ศักราช ๘๐๙[4] ปีเถาะ นพศก พญาเชลียงนำมหาราชมาเอาเมืองพิษณุโลก เข้าปล้นเมืองเป็นสามารถมิได้ จึงยกทัพเปรไปเอาเมืองกำแพงเพชร เข้าปล้นเมืองถึง ๗ วันมิได้ สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถเจ้าแลสมเด็จพระอินทราชาเสด็จขึ้นไปช่วยเมืองกำแพงเพชรทัน แลสมเด็จพระอินทราชาเจ้าตีทัพพญาเกียรติแตก ทัพท่านมาปะทัพหมื่นนคร ได้ชนช้างด้วยหมื่นนคร แลข้าศึกลาวทั้งสี่ช้างเข้ารุมเอาช้างพระที่นั่งช้างเดียว ครั้งนั้น พระอินทราชาเจ้าต้องปืน ณ พระพักตร ทัพมหาราชนั้นเลิกกลับคืนไป

ศักราช ๘๑๐[5] ปีมะโรง สัมเรทธิศก สมเด็จพระบรมไตร-


  1. ฉบับพันจันทนุมาศว่า เบี้ย ๘๐๐ ต่อเฟื้อง เกวียนหนึ่งเป็น ๓ ชั่งกับ ๑๐ บาท
  2. ฉบับหลวงประเสริฐว่า ศักราช ๘๒๐ ขาลศก
  3.  " " ศักราช ๘๒๒ มะโรงศก
  4.  " " ศักราช ๘๒๕ มะแมศก
  5.  " " ศักราช ๘๒๖ วอกศก