ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:พงศาวดาร (หัตถเลขา) - ๒๔๕๕ (๑).djvu/78

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๕
แผ่นดินสมเด็จพระรัฏฐาธิราชกุมาร

สมเด็จพระราชกุมารท่าน ทรงพระนาม พระรัฏฐาธิราชกุมาร พระชนม์ ๕ พระพรรษา ขึ้นเสวยราชสมบัติได้ ๕ เดือน.

แผ่นดินสมเด็จพระไชยราชาธิราช

ศักราช ๘๗๖ ปีจอ ฉศก พระไชยราชาธิราชเจ้าซึ่งเปนราชวงษ์สมเด็จพระรามาธิบดีคิดประทุษฐร้ายจับพระรัฏฐาธิราชกุมารสำเร็จโทษเสีย สมเด็จพระไชยราชาธิราชเจ้าได้เสวยราชสมบัติ.

ศักราช ๘๘๐ ปีขาล สำเรทธิศก แรกให้พูนดินวัดชีเชียง ถึงเดือน ๑๑ เสด็จไปเชียงกราน ถึงเดือน ๔ ขึ้น ๙ ค่ำ เพลาประมาณยามหนึ่ง เกิดลมพยุพัดหนัก ฅอเรืออ้อมแก้วแสนเมืองมานั้นหัก เรือไกรแก้วนั้นแตก.

อนึ่ง เมื่อเสด็จมาถึงเมืองกำแพงเพ็ชรนั้น พระยานารายน์เปนกระบถ ให้กุมเอาพระยานารายน์ฆ่าเสียในเมืองกำแพงเพ็ชร.

ศักราช ๘๘๗ ปีรกา สัปตศก ณวัน ค่ำ สมเด็จพระไชยราชาธิราชเจ้าเสด็จไปเมืองเชียงใหม่ ให้พระยาพิศณุโลกเปนแม่ทัพ ยกพลออกตั้งทัพไชยตำบลบางบาล ณวัน ๑๔ ฯ  ค่ำ จึงยกทัพหลวงจากที่ทัพไชยไปถึงเมืองกำแพงเพ็ชร ณวัน ๑๔ ค่ำ ยกทัพไปตั้งเมืองเชียงทอง แล้วยกไปถึงเมืองเชียงใหม่ เข้าตีไม่ได้เมือง ครั้นณวัน ค่ำ เสด็จยกพยุบาตราทัพหลวงกลับคืนยังพระนครศรีอยุทธยา อยู่ณวัน ค่ำ เกิดเพลิงไหม้ในพระนครแต่ท่ากลาโหมไปถึงพระราชวังท้ายท่อตลาดยอด ลมหอบเอาลูกเพลิงไปตก