ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:พงศาวดาร (หัตถเลขา) - ๒๔๕๕ (๓).djvu/25

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
(๒๐)
พระยาวิเชียรปราการทิ้งเมืองมาอยู่เมืองสวรรคโลก
น่า
๑๒๖
เรื่องขบถในเมืองญวน
๑๒๖
องเชียงชุนกับพระยาราชาเศรษฐีญวนหนีขบถเข้ามาพึ่งพระบารมี
๑๒๘
องเชียงชุนจะหนี จับได้ให้ประหารชีวิตร
๑๒๘
ประหารชีวิตรเจ้าพระยาพิไชยราชาเหตุที่ขอน้องสาวเจ้าจอมฉิม
๑๒๘
เสด็จไปเจริญพระกรรมฐานที่วัดบางยี่เรือ
๑๒๙
ให้พระราชาคณะกับเสนาบดีกำกับกันแจกทานคนโซ
๑๒๙
ทำบุญพระอัฐิกรมพระเทพามาตย์
๑๓๐
ปฏิสังขรณ์วัดบางยี่เรือ
๑๓๐
ปฏิสังขรณ์วัดหงษ์
๑๓๐
เกณฑ์จับเสือหลังวัดบางยี่เรือ
๑๓๐
หล่อปืนพระพิรุณ
๑๓๑
พระยานางรองคบคิดกับเจ้าเมืองจำปาศักดิ์เปนขบถ
๑๓๑
ให้เจ้าพระยาจักรี เจ้าพระยาสุรสีห์ ยกไปปราบปราม
๑๓๑
ได้เมืองจำปาศักดิ์ เมืองโขง เมืองอัตปือ
๑๓๑
เกลี้ยกล่อมได้เมืองสุรินทร์ เมืองสังขะ เมืองคุขัน
๑๓๑
ให้หากองทัพกลับ
๑๓๑
ตั้งเจ้าพระยาจักรีเปนเจ้าพระยามหากระษัตริย์ศึก
๑๓๑
ทรงสมาธิให้โต๊ะแขกดู
๑๓๒
เจ้านครบอกมาว่า ตานีแขงเมือง ขอยกไปตี
๑๓๒
มีตราห้ามเจ้านคร ด้วยยังเกรงจะมีศึกพม่า
๑๓๒
เทีบยพระลักษณกับพระพุทธลักษณ
๑๓๓