ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:พงศาวดาร - ศธ (๑) - ๒๔๔๔.pdf/21

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
พระราชพงษาวดารสังเขป

เอาพระนครศรีอยุทยาได้, จึ่งเชิญสมเด็จพระนครอินทรขึ้นเสวยรายสมบัติ, โปรดให้สมเด็จพระเจ้ารามไปกินเมืองปทาคูจาม. แล้วพระราชทานบำเหน็จแก่เจ้าพระยามหาเสนา, ให้บุตรสนมองค์หนึ่งเปนภรรยา, เจียดทองคู่หนึ่ง, พานทองคู่หนึ่ง, เต้าน้ำทอง, กระบี่กั้นหยั่น, เสลี่ยงงา เสลี่ยงกลีบบัว, แล้วโปรดให้พระเจ้าลูกเธอ, เจ้าอ้ายพระยา ไปครองเมืองสุพรรณบูรี. เจ้ายี่พระยาไปครองเมืองแพรกศรีราชา, คือ เมืองสรรคบุรี เจ้าสามพระยาไปครองไชยนาทบูรี. แผ่นดินสมเด็จพระบรมราชาธิราช

ลุศักราช ๗๘๐ ปีจอ สัมฤทธิศก, สมเด็จพระมหานครอินทราธิราชเสด็จสวรรคต, อยู่ในราชสมบัติสิบแปดปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. เจ้าอ้ายพระยา, เจ้ายี่พระยา, ยกพลเข้ามาชิงสมบัติกัน. ต่างองค์ทรงช้างพระที่นั่ง, มาปทะกันเข้าที่เชิงตพานป่าถ่าน. ต่างทรงฟันด้วยพระแสงของ้าว, ต้องพระสอขาดพร้อมกันทั้งสองพระองค์ทิวงคต. มุขมนตรีออกไปเชิญเสด็จเจ้าสามพระยาณะเมืองไชยนาท, เข้ามาครองราชสมบัติ. ถวายพระนามสมเด็จพระบรมราชาธิราชเปนที่สอง แลเสด็จไปตีเมืองนครหลวงกัมพูชาได้. แล้วทรงสร้างวัดมเหยงคณ์, แล้วเสด็จไปตีเมืองเชียงใหม่ถึงสองครั้ง. ครั้งหลังได้เมืองเชียงใหม่, ได้ลาวเชลยถึง ๑๒๐๐๐๐ กวาดมาพระนคร.

ลุศักราช ๗๙๖ ปีขาล ฉอศก, สมเด็จพระบรมราชาธิราชเจ้าเสด็จสวรรคต, อยู่ในรชสมบัติสิบเจ็ดปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ประกฎ.