หน้า:พจนานุกรมกฎหมาย - สมาหารหิตะคดี - ๒๔๗๔.pdf/123

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
118
 
ฎ.
ฎีกา
ฎีกา (๑) ฟ้องอุทธรณ์คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ หรือกล่าวโทษเสนาบดีเจ้ากระทรวงในข้อที่เกี่ยวด้วยหน้าที่ราชการซึ่งห้ามไม่ให้ฟ้องร้องยังโรงศาลได้ (พ.ธ.ย. มาตรา ๕) (๒) ทูลเกล้าฯ ถวายฎีกาขอรับพระมหากรุณาต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวโดยตรง (พระราชกฤษฎีกาวางระเบียบการทูลเกล้าฯ ถวายฎีกา พ.ศ. ๒๔๕๗)
คดีที่ห้ามมิให้ทูลเกล้าฯ ถวายฎีกา นับว่ายุตติเพียงศาลอุทธรณ์นั้น มีดังนี้ คือ—
(๑)ความอาชญา—
(ก)คดีที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้คงตามศาลเดิมให้ยกฟ้องโจทก์โดยอาศัยข้อเท็จจริง (พ.ร.บ. ลักษณะฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ. ๒๔๖๑ มาตรา ๕)
(ข)คดีที่ศาลพิพากษาให้คงตามศาลเดิม หรือเพียงแต่แก้ไขเล็กน้อย และให้ลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกิน ๕ ปี หรือปรับเป็นพินัย หรือทั้งจำทั้งปรับแต่โทษจำไม่เกิน ๕ ปี (พ.ร.บ. ลักษณะฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ. ๒๔๖๑ มาตรา ๓)