แลข้าหนีเจ้าไพร่หนีนาย ให้รู้จักมั่นแม่น แลให้รู้ว่า พลเมืองแตกฉานไปอยู่เมืองใด ๆ ก็ดี ไปซุ่มซ่อนอยู่ณป่าดงก็ดี ให้แต่งไปส้องสุมเอาให้ได้แล้ว แลให้รู้เหตุไปซุ่มซ่อนอยู่ณป่าดง ผู้ใดข่มเหงรุกราชบาทว์ให้ราษฎรแค้นเคืองเปนมั่นแม่น อนึ่ง ถ้าแลเห็นเปนเหล่าเปนกอแลส้องสุมเอามิได้ ให้บอกหนังสือแลส่งตัวผู้ข่มเหงแลตำบลที่ราษฎรไปซุ่มซ่อนอยู่แลแค้นเคืองนั้นให้บอกเข้าไปจงแจ้งจงฉับพลัน อนึ่ง ให้เจ้าเมืองแลยุกรบัตรแลกรมการให้รู้สารบาญชีช้างใหญ่น้อยศอกนิ้วเข้าไปณมหาดไทยจงแจ้ง อนึ่ง ให้รู้จักว่า คนเมืองใดตำบลใดมาแอบแฝงอยู่ณเมืองนั้นมากน้อยเท่าใด ให้รู้จักไว้จงมั่นคง ครั้นมีราชการเมื่อใด จะได้ราชการเมื่อนั้น อนึ่ง กรมการซึ่งหาตัวมิได้ ให้จัดเอาเปนพ่อแก่แม่ร้างอันสัตย์ซื่อมิได้เบียดเบียนประชาราษฎรเปนกรมการให้ครบ อนึ่ง ให้บำรุงชาวด่าน แลให้จัดซ่องเอาสมีใหม่ซึ่งหาบาญชีมิได้ แลข้าหนีเจ้าไพร่หนีนาย ให้เอาใจเปนชาวด่าน
