หน้า:พรก หมิ่นประมาท รศ ๑๑๘.pdf/7

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
วันที่ ๙ เมษายน ๑๑๘
เล่ม ๑๖ น่า ๒๔
ราชกิจจานุเบกษา

ผู้ใดผู้หนึ่งหาว่า กระทำผิดต่อมาตราใดมาตราหนึ่งแห่งพระราชกำหนดนี้ ต้องยื่นฟ้องต่อศาลภายในกำหนด ๑๒ เดือนนับตั้งแต่วันที่ผู้ต้องหาซึ่งเปนจำเลยได้กระทำผิดเปนต้นไป เว้นแต่ผู้กล่าวหาซึ่งเปนโจทย์นั้นมีกิจธุระของตนเองฤๅมีกิจราชการไปอยู่ยังหัวเมืองไกลในพระราชอาณาเฃตรก็ดี ฤๅไปอยู่ยังหัวเมืองต่างประเทศนอกพระราชอาณาเฃตรก็ดี ยังไม่รู้ว่า ตนถูกประจานซึ่งเปนการที่ต้องห้ามตามพระราชกำหนดนี้ ครั้นกลับมาแล้วจึงรู้เข้าดังนี้ ก็ให้ผู้นั้นยื่นฟ้องต่อศาลได้ภายในกำหนด ๖ เดือนนับตั้งแต่วันที่ตนกลับมาถึงบ้านเรือนเปนต้นไป

ถ้ายื่นฟ้องพ้นกำหนดดังว่ามานี้แล้ว ห้ามมิให้ศาลรับฟ้องไว้พิจารณา ฤๅถ้าศาลได้รับไว้แล้วโดยไม่รู้ว่า พ้นกำหนด ภายหลังจึงรู้ว่า พ้นกำหนดแล้ว ก็ให้ตัดสินยกฟ้องนั้นเสีย

มาตรา๑๒บันดาเงินซึ่งศาลปรับผู้กระทำผิดต่อมาตรา ๔ และมาตรา ๕ นั้น ต้องให้ส่งเปนพิไนยไว้จ่ายราชการ แต่เงินซึ่งศาลปรับผู้กระทำผิดต่อมาตรา ๖ นั้น ต้องเปนเงินทำขวัญให้แก่ผู้ซึ่งถูกประจานด้วยข้อความฤๅสิ่งซึ่งต้องห้ามโดยพระราชกำหนดนี้ ซึ่งมาเปนโจทย์ฟ้องร้องกล่าวโทษผู้กระทำผิด

มาตรา๑๓ผู้ใดซึ่งกระทำผิดต่อข้อห้ามในมาตรา ๖ แห่งพระราชกำหนดนี้ รู้สึกว่า ตนกระทำผิดจริง แล้วตนได้นำเอาคำขอขะมาโทษต่อผู้ซึ่งถูกประจานออกโฆษนา

ประกาศ กับได้นำเอาเงินทำขวัญมากน้อยเท่าใดสุดแต่ตนจะเห็นสมควร (แต่ไม่มากกว่าเงินที่ตนจะต้องถูกปรับ) ไปวางไว้กลางศาลเพื่อจะให้แก่ผู้ซึ่งถูกประจานก่อนเวลาวันเดือนปีที่ศาลกำหนดนัดพิจารณาความแล้ว ก็ให้ศาลเปรียบเทียบให้ผู้ซึ่งถูกประจานที่เปนโจทย์รับคำขะมาโทษและรับเอาเงินทำขวัญไป แล้วให้ความเปนเลิกแล้วแก่กัน ถ้าผู้ซึ่งถูกประจานที่เปนโจทย์นั้นไม่ยอมตามคำเปรียบเทียบแล้ว ก็ให้ศาลพิจารณาความเรื่องนั้นต่อไป ถ้าพิจารณาได้ความว่า ผู้นั้นกระทำผิดจริง แต่ความผิดนั้นไม่ร้ายแรงมากมายจนถึงกับจะเปนเหตุให้ผู้ถูกประจานต้องรับทัณฑโทษตามกฎหมาย ก็ให้ศาลถือว่า การที่ผู้นั้นได้ขอขะมาโทษแลยอมทำขวัญดังว่ามาแล้วนั้น ควรเปนเหตุที่จะกรุณาลดหย่อนผ่อนโทษผู้นั้นให้เบาลงแต่เพียงปรับเท่านั้น เว้นไว้แต่ความผิดของผู้นั้นมากมายจนถึงกับจะเปนเหตุให้ผู้ถูกประจานต้องรับทัณฑโทษตามกฎหมาย จึงควรลงโทษจำคุก
พระราชทานเครื่องราชอิศริยาภรณ์ที่ประเทศยุโรป
(ต่อเล่ม ๑๕ แผ่นที่ ๕๒ น่า ๕๖๕)

วันที่ ๒๖ สิงหาคม รัตนโกสินทรศก ๑๑๖ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวประทับณกรุงเดร็สเด็น ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานเครื่องราชอิศริยาภรณ์แก่พระบรมวงษานุวงษ์แลข้าราชการกรุงแสกซอนี ดังต่อไปนี้ คือ

ช้างเผือก ชั้นที่ ๑ มหาวราภรณ์

ฮิส รอยัล ไฮเนส ปรินส โยฮัน ยอดย์ ออฟ แสกซอนี