ก็ไม่เข้าด้วย พระเพทราชาได้ฟังถ้อยคำหลวงสรศักดิ์ว่าดังนั้น ก็เห็นว่าจะกระทำการใหญ่ จึงว่า เจ้าจะคิดอ่านกระทำเปนประการใด ๆ บิดาก็จะกระทำตามถ้อยคำทุกประการ หลวงสรศักดิ์จึงว่า ผู้คนทแกล้วทหารที่ร่วมใจของเรามีอยู่มากน้อยเท่าใด เจ้าคุณจงหาตัวมาให้สิ้น แลให้ตระเตรียมเครื่องสาตราวุธให้พร้อมมือกัน ให้ซุ่มอยู่ณวัดแลบ้านทั้งหลายแยกย้ายกันอยู่ อย่าให้การเอิกเกริกเฟื่องฟุ้งไป แลเจ้าคุณจงจัดแจงการให้พร้อมแต่ในสองสามวัน แล้วจึงส่งคนทั้งหลายไปยังสำนักนิ์ข้าพเจ้า ๆ จะคิดอ่านเอาราชสมบัติให้ได้ แลพระเพทราชาก็เห็นด้วยโดยความคิดทุกประการ แล้วหลวงสรศักดิ์ก็กราบลาไปยังบ้าน ส่วนพระเพทราชาก็จัดแจงตระเตรียมผู้คนเครื่องสาตราวุธทั้งปวงพร้อมเสร็จ แล้วก็ส่งไปยังบ้านหลวงสรศักดิ์ แล้วก็ไปว่าราชการอยู่ณตึกพระเจ้าเหาพร้อมด้วยท้าวพระยาข้าทูลลอองธุลีพระบาททั้งหลาย ประชุมกันอยู่ที่นั้นทุกเพลาเช้าเย็นเปนนิจกาลมิได้ขาด.
๏ขณะนั้น สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวทรงพระประชวรอยู่ณพระที่นั่งสุธาสวรรย์ แลพระโรคนั้นก็กำเริบมากขึ้น จะเสวยพระกระยาหารก็ไม่ได้ เกือบใกล้จะสวรรคตอยู่แล้ว แลหลวงสรศักดิ์คิดการนั้นด้วยหลวงทรงบาศกรมช้างขวาผู้หนึ่งเปนที่ไว้ใจได้ ครั้นเห็นพอจะทำการได้แล้ว จึ่งให้หาทแกล้วทหารทั้งหลายแลรามัญพวกสมิงพระตบะประมาณสามร้อยเศษมาพร้อมกันแล้วจึงสั่งว่า ท่านทั้งหลายจงชวนกันไปลับอาวุธ แล้วจงแยกย้ายกันไปซุ่มอยู่ทางนั้นทางนั้นพร้อมกันแต่เวลาชายแล้วสามนาฬิกา แล้วจงทำอุบายเอาอาวุธซ่อนเข้าไปในพระราชวังให้จงได้ จงทำอย่าให้นายประตูเขาสงไสย ถ้าเราเข้าไปณตึกพระเจ้าเหา
