หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/233

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๙๖

โองการตรัศสั่งพระมหาราชครูพระครูบุริโสดมพรหมพฤฒาจารย์ให้จัดแจงการพระราชพิธีราชาภิเศกเฉลิมพระราชมณเฑียร.

ครั้นถึงศุภวารดิถีศิริสวัสดิ์พิพัฒนมงคลมหานักขัตฤกษ์ จึงท้าวพระยาเสนาบดีมนตรีมุขอำ[1] มาตย์ข้าบาทมุลิกากรบวรราชวงศานุวงษ์แลสมณพราหมณาจารย์ทั้งหลายประชุมพร้อมกันณพระที่นั่งสรรเพชญ์ปราสาท กระทำการพระราชพิธีราชาภิเศกอัญเชิญเสด็จพระบาทสมเด็จ[2] บรมนารถบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวเสด็จขึ้นผ่านพิภพเสวยมไหสวรรยาธิปัติถวัลยราชประเพณีสืบศรีสุริวงษ์ดำรงราชมณฑลสกลสีมาอาณาจักรณกรุงเทพมหานครศรีอยุทธยา แล้วถวายเครื่องเบญจราชกกุธภัณฑ์แลเครื่องราชูประโภคสำหรับพระมหากระษัตราธิราชเจ้าทุกประการ จึงสมเด็จพระเจ้าแผ่นดินก็เสด็จพระราชดำเนินเข้าพระราชวัง แลเสด็จไปอยู่ณพระที่นั่งบรรยงก์รัตนาศน์ข้างท้ายสระ แลขณะเมื่อพระองค์เสด็จเสวยราชสมบัตินั้น พระชนม์ได้ ๒๘ พระพรรษา จึงทรงพระกรุณาโปรดให้สมเด็จพระอนุชาธิราชประดิษฐานณที่กรมพระราชวังบวรสถานมงคล แลบรรดาข้าหลวงเดิมทั้งหลายที่มีความชอบนั้นก็พระราชทานยศศักดิ์ให้โดยสมควรแก่ถานานุรูปถ้วนทุกคน ครั้งนั้น สมเด็จพระเจ้าแผ่นดินทรงประพฤดิในอโนตตัปธรรม แลเสด็จประพาศทรงเบ็ดเหมือนสมเด็จพระราชบิดา แล้วพระองค์พอพระไทยเสวยปลาตะเพียน ครั้งนั้น ตั้งพระราชกำหนดห้ามมิให้คนทั้งปวงรับพระราชทานปลาตะเพียนเปนอันขาด ถ้าผู้ใดเอาปลาตะเพียนมาบริโภค ก็ให้


  1. เดิมว่า มุขมาตย์
  2. เดิมไม่มี