หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/31

(๓๐)

พม่าให้อาปรกามนีอยู่รักษาเมืองเชียงใหม่		น่า	๒๗๒
พระอริยมุนี พระวิสุทธาจารย์ พระวรญาณมุนี กลับจากลังกา		”	๒๗๒
กรมหมื่นเทพพิพิธอยู่ลังกา คนนับถือมาก		”	๒๗๒
พวกกังขาขบถ คิดจะถวายราชสมบัติแก่กรมหมื่นเทพพิพิธ		”	๒๗๓
พระเจ้ากรุงลังกาให้จับกรมหมื่นเทพพิพิธ		”	๒๗๓
กรมหมื่นเทพพิพิธหนีจากลังกาไปอาไศรยเมืองเทศ		”	๒๗๓
กรมหมื่นเทพพิพิธได้ข่าวว่าเสียกรุง จึงมาเมืองมฤต		”	๒๗๓
ให้ข้าหลวงออกไปคุมกรมหมื่นเทพพิพิธไว้ที่เมืองมฤต		”	๒๗๓
พระเจ้ามังลอกสิ้นพระชนม์		”	๒๗๓
มังระ ราชอนุชา ได้ราชสมบัติลงมาอยู่เมืองอังวะ		”	๒๗๔
พระเจ้าอังวะตีเมืองมณีบุร คือ เมืองกระแซ		”	๒๗๔
พม่าขัดเสบียง ต้องกลับ		”	๒๗๔
หุยตองจาทวายเปนขบถต่อพม่า ตีได้เมืองทวาย ขอมาขึ้นกรุงดังเก่า		”	๒๗๔
น้ำแดงครั้งที่ ๒		”	๒๗๔
เสด็จพระฉายแลพระบาท		”	๒๗๔
ให้ฟั่นเชือกน้ำมันไว้เตรียมการศึก		”	๒๗๕
พระเจ้ามังระเตรียมทัพมาตีกรุงศรีอยุทธยา		”	๒๗๕
ให้มังมหานรทาเปนแม่ทัพมาทางเมืองทวาย		”	๒๗๕
ให้เนเมียวมหาเสนาบดีเปนแม่ทัพมาทางเหนือ		”	๒๗๕
พม่าตีได้เมืองทวาย		”	๒๗๕
ที่กรุงได้ข่าวศึกพม่า		”	๒๗๖