จุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง ว่าด้วยการอยู่ประจำของนักเรียน และคุณสมบัติการเป็นนักเรียนของโรงเรียน จึงให้ผู้ฟ้องคดีพ้นจากสถานภาพการเป็นนักเรียนหอพัก (นักเรียนประจำ) ของโรงเรียน ผู้ฟ้องคดีเห็นว่าคำสั่งลงโทษของผู้ฟ้องคดีที่ ๑ ดังกล่าวไม่ชอบด้วยกฎหมาย เนื่องจากระเบียบกระทรวงศึกษาธิการ ว่าด้วยการลงโทษนักเรียนและนักศึกษา พ.ศ. ๒๕๔๘ กำหนดโทษที่จะลงโทศนักเรียนหรือนักศึกษาที่กระทำผิดไว้ ๔ สถานเท่านั้น คือ ๑. ว่ากล่าวตักเตือน ๒. ทำทัณฑ์บน ๓. ตัดคะแนนความประพฤติ ๔. ทำกิจกรรมเพื่อให้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม การที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ลงโทษให้ผู้ฟ้องคดีออกจากหอพักจึงเป็นการลงโทษที่ไม่ชอบด้วยระเบียบกระทรวงศึกษาธิการดังกล่าวและระเบียบโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง ว่าด้วยการเสริมแรงและการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ข้อ ๑๑ และข้อ ๑๒ อีกทั้งเป็นการฝ่าฝืนต่อบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย มาตรา ๓๐ วรรคหนึ่ง ด้วย นอกจากนี้ ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ยังได้พูดประจานผู้ฟ้องคดีในที่ประชุมนักเรียนหอพักและที่ประชุมนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕ และให้นักเรียนนำเรื่องของผู้ฟ้องคดีไปแจ้งให้ผู้ปกครองนักเรียนทุกคนทราบด้วย ผู้ฟ้องคดีเห็นว่าการกระทำของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ และผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ดังกล่าวข้างต้นทำให้ผู้ฟ้องคดีได้รับความเสียหายแก่สิทธิเสรีภาพในการเลือกสถานศึกษา ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปหาสถานศึกษาใหม่ ซื้อชุดนักเรียนใหม่ อุปกรณ์การเรียนใหม่ และอาจต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปเรียนกวดวิชาที่สถาบันกวดวิชาที่กรุงเทพมหานคร อันเป็นการทำละเมิดต่อผู้ฟ้องคดี ผู้ฟ้องคดีจึงนำคดีมาฟ้องต่อศาลปกครองชั้นต้น
ขอให้ศาลมีคำพิพากษาหรือคำสั่ง ดังนี้
๑. เพิกถอนคำสั่งของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ตามหนังสือ ที่ ศธ ๐๔๐๕๒.๐๐๒/๑๒๑ ลงวันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒ ที่ให้ผู้ฟ้องคดีพ้นจากสถานภาพการเป็นนักเรียนหอพัก (นักเรียนประจำ) ของโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง
๒. ให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ และผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ร่วมกันชดใช้ค่าสินไหมทดแทนจำนวน ๓๐๐,๐๐๐ บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ ๗.๕ ต่อปี ของต้นเงินดังกล่าว นับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ
๓. ให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ และผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ร่วมกันชดใช้ค่าธรรมเนียมศาลแทนผู้ฟ้องคดี
