ที่ได้ทำไว้กับโรงเรียน ซึ่งเป็นความผิดที่ไม่เข้าข่ายของฐานความผิดตามระเบียบโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง ว่าด้วยการอยู่ประจำของนักเรียนโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย พุทธศักราช ๒๕๔๙ ขึ้นอยู่กับดุลพินิจของคณะกรรมการบริหารหอพักตามระเบียบโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง ดังกล่าว ข้อ ๖๗ ที่กำหนดว่า การกระทำความผิดใดๆ ถ้าไม่เข้าลักษณะของฐานความผิดตามระเบียบนี้ ให้นำฐานความผิดของโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง มาใช้บังคับ หรือขึ้นอยู่กับดุลพินิจของคณะกรรมการบริหารหอพักหรือรองผู้อำนวยการโรงเรียนที่รับผิดชอบงานหอพัก ซึ่งต่อมา เมื่อวันที่ ๖ มกราคม ๒๕๕๒ คณะกรรมการบริหารหอพัก ตามคำสั่งโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง ที่ ๓๖๓/๒๕๔๘ ลงวันที่ ๕ กันยายน ๒๕๔๘ ได้ประชุมพิจารณาการกระทำผิดของผู้ฟ้องคดีและนางสาววานิษาแล้วมีมติร่วมกันให้ผู้ปกครองของนักเรียนทั้งสองคนนำนักเรียนไปเป็นนักเรียนประเภทไปกลับ เพื่อให้ผู้ปกครองมีส่วนในการอบรม ดูแล กำกับติดตามพฤติกรรมของนักเรียน อีกทั้งจะได้ไม่เป็นแบบอย่างแก่นักเรียนคนอื่น ต่อมา ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ มีหนังสือที่ ศธ ๐๔๐๕๒.๐๐๒/๑๒๑ ลงวันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒ แจ้งผู้ปกครองของผู้ฟ้องคดีว่าผู้ฟ้องคดีได้กระทำผิดกฎระเบียบโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง ว่าด้วยการอยู่ประจำของนักเรียนโรงเรียนจุฬาภรฯราชวิทยาลัย ตรัง และคุณสมบัติการเป็นนักเรียนของโรงเรียน จึงให้ผู้ฟ้องคดีพ้นจากสถานภาพการเป็นนักเรียนหอพัก (นักเรียนประจำ) ของโรงเรียนตามมติคณะกรรมการบริหารหอพัก ซึ่งไม่ใช่เป็นการลงโทษนักเรียนตามระเบียบกระทรวงศึกษาธิการ ว่าดว้ยการลงโทษนักเรียนและนักศึกษา พ.ศ. ๒๕๔๘ โรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง ไม่ได้ให้ผู้ฟ้องคดีพ้นจากสภาพการเป็นนักเรียนโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง ผู้ฟ้องคดียังสามารถเรียนที่โรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง ได้ต่อไป ประเภทนักเรียนทั่วไป (ไปกลับ) ซึ่งผู้ฟ้องคดีก็ยังคงเป็นนักเรียนของโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง อยู่จนถึงวันที่ ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๒ ต่อมา เมื่อเปิดภาคเรียนใหม่ปีการศึกษา ๒๕๕๒ ในวันที่ ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๒ ผู้ปกครองของผู้ฟ้องคดีได้ยื่นคำร้องต่อโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง ขอย้ายสถานศึกษาของผู้ฟ้องคดี ซึ่งโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ตรัง ตรวจสอบแล้วอนุญาตตามคำร้องดังกล่าวอันเป็นไปตามความต้องการของผู้ปกครองของผู้ฟ้องคดี โรงเรียนมิได้บังคับให้ยื่นคำร้องขอย้ายแต่อย่างใด สำหรับค่าสินไหมทดแทนที่ผู้ฟ้องคดีขอให้ชดใช้จำนวน ๓๐๐,๐๐๐ บาทนั้น เป็นค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นอันเนือ่งมาจากผู้ปกครองของของผู้ฟ้องคดีขอย้ายสถานศึกษาให้ผู้ฟ้องคดี
