หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๒
- มาราติเรกมภิยุชฺฌิตสพฺพรตฺตึ
- โฆรมฺปนาฬวกมกฺขมถทฺธยกฺขํ
- ขนฺตีสุทนฺตวิธินา ชิตวา มุนินฺโท
- ตนฺเตชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลานิ ฯ.
"อาฬวกยักษ์มีฤทธิ์กล้ายิ่งกว่าพระยามาร มีสันดานอันกระด้าง ปราศจากความอดทน เข้ามาผจญต่อสู้พระพุทธเจ้าคืนยังรุ่ง พระองค์ก็ได้ชนะด้วยวิธีทรมานเป็นอันดี คือ ความอดใจ ด้วยเดชะความชนะของพระพุทธเจ้านั้น ขอชัยมงคลจงมีแด่ท่านเถิด"
เรื่องมีว่า อาฬวกยักษ์อาศัยอยู่ในวิมานใต้ต้นไทรใหญ่ในป่าแห่งหนึ่ง เป็นผู้หยาบช้าทารุณมาก เคยกินคนและสัตว์ซึ่งเข้ามาในที่นั้น และกินคนที่พระเจ้าอาฬวีราช เมืองอาฬวี ส่งมาให้กินวันละคน ๆ ตามที่พระองค์ได้สัญญาไว้
เพลาเช้าวันหนึ่ง พระพุทธเจ้าเล็งเห็นอุปนิสัยของอาฬวกยักษ์ซึ่งจะได้บรรลุโสดาปัตติปล พระองค์จึงเสด็จไป
