เครื่องนุ่งห่มอาจเป็นเครื่องบังคับตาแจวเรือจ้างได้อีกอย่างหนึ่ง แต่บังคับน้อยที่สุด เพราะกางเกงขาก๊วยตัวเดียวก็ใช้ไปได้นาน ไม่มีอะไรจะบังคับให้เปลี่ยนบ่อย ๆ ครึ่งยศเต็มยศของแกก็เสร็จอยู่ที่กางเกงขาก๊วยตัวนั้น ส่วนเครื่องปกคลุมกายอย่างอื่น เช่น เสื้อและหมวกนั้น เสื้อตัวเดียวก็อยู่ไปได้ชั่วกัป หมวกใบเดียวก็ใช้ได้จนมีมาใหม่ แท้จริงแกไม่ตายเพราะไม่ใส่เสื้อและหมวก และตำรวจไม่จับเพราะเหตุนั้น ของทั้งสองอย่างและของเช่นกันจึงไม่เป็นเครื่องจำเป็นเลย
แต่ถ้าเมืองเรากลายเป็นเมืองหนาว ปรอท ๓๒ ดีกรี ตาแจวเรือจ้างแกจะต้องทำงานเพิ่มขึ้นอีกมาก อาหารก็จะเป็นเครื่องบังคับอยู่อย่างเก่า แต่บังคับหนักขึ้น แกจะต้องมีเสื้อผ้าที่กันหนาวได้ ต้องนอนในที่นอนซึ่งมีเครื่องคลุมพอ ทั้งต้องนอนในห้องที่มิดชิด จะเที่ยวนอนตามศาลาวัดและท่าน้ำอย่างในเมืองเรานั้นไม่ได้ ถ้าท่านไม่เคยไปเมืองหนาว ท่านจะนึกไม่ออก
