หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
คำว่า “ภาพยนตร์” ในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๔๙๓ ได้ให้คำจำกัดความไว้ว่า “ภาพฉายด้วยเครื่องทำให้เห็นเป็นเคลื่อนไหวได้, หนังฉาย”
ภาพยนตร์ นับว่า เป็นคำใหม่ที่เกิดขึ้นในประเทศไทยภายหลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ นี้เอง แต่ในปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นชาวพระนครหรือชาวชนบท ถ้าเอ่ยถึง “ภาพยนตร์” แล้ว เป็นต้องรู้จักกันเป็นอย่างดีทุกผู้ทุกนาม เพราะภาพยนตร์เป็นมหรสพชนิดหนึ่งที่ให้ความบันเทิงเริงรมย์แก่ประชาชนทั่วไปจนเป็นที่นิยมเหนือมหรสพอื่น ๆ ที่เคยมีอยู่ในประเทศไทยมาแต่โบร่ำโบราณก็ว่าได้ “ภาพยนตร์” เป็นคำที่ทางราชการใช้ และเป็นภาษาเขียน แต่ชาวบ้านทั้งหลายไม่นิยมเรียก เพราะไม่ค่อยจะคุ้นหูชินปากกับคำนี้นัก จึงกลับไปเรียกเสียอีกคำหนึ่ง ที่เรียกว่า “หนัง” ซึ่งเป็นคำที่ชินปากมากที่สุด และต่างเข้าใจกัน
