หน้า:ภาพเมืองไทย - สนร - ๒๔๘๖.pdf/19

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
– 10 –

เขาเตี้ย ๆ เปนที่เกิดของลำธารต่าง ๆ หลายสาย แถบบริเวนไกล้ ๆ แม่น้ำโขงเปนที่ลุ่ม เช่น แถบจังหวัดหนองคาย ที่ดินเปนดินปนซาย เหมาะแก่การเพาะปลูก

ภูมิประเทสทางภาคไต้เปนที่แคบยื่นออกไปทางไต้ของประเทส ลักสนะของพื้นที่ประกอบด้วยเขาเปนสันกลาง เขาติดต่อกันเปนพืดยื่นขึ้นมาจากทิสตวันตกและตวันตกเฉียงเหนือของประเทส พื้นที่ของภาคไต้นี้แบ่งได้เปน 3 ตอน ตอนกลางเปนที่เนินสูง ตอนถัดมาเปนที่ราบ และตอนชายทเล

ตอนกลางประกอบไปด้วยพูเขามีลำธารและน้ำตกหลายแห่ง ลำธารบางแห่งก็ไหลรวมกันเข้ากลายเปนแม่น้ำ ตอนถัดจากที่เนินสูงมาทางทิสตวันตก พื้นที่ค่อยราบเข้า เปนที่ทำการเพาะปลูก มีป่า แม่น้ำ ลำธาร มาก ตามเนินเขามีแร่มาก เช่น แถบเขาพูเก็ตอุดมด้วยแร่ดีบุก ตอนชายทเลมีป่าไม้ต่าง ๆ มาก เช่น ป่าไม้โกงกาง เปนต้น มีเกาะเล็ก ๆ น้อย ๆ หยู่ไกล้ฝั่งทเลมาก ไนตอนชายฝั่งทเลเปนที่ราบ ดินดี เหมาะแก่การเพาะปลูก

สรุบได้ว่า ไทยเปนชาติไหย่และมีวัธนธัมสูงมาแต่โบราน เปนประเทสที่อุดมและงดงามโดยธัมชาติ มีชื่อว่า สมบูรน์ด้วยทรัพย์ไนดิน สินไนน้ำ เปนปัจจัยเลี้ยงชีวิต ก่อเกิดความมั่งคั่งไพบูลไห้ประเทสชาติ ผืนแผ่นดินไทยเปนดุจเลือดเนื้อของเผ่าไทย เปนมรดกตกทอดสืบมาจากบรรพบุรุสหลายยุคหลายสมัย วีระชนไทยต้องสละชีวิตและเลือดเนื้อเปนชาติพลีเพื่อคุ้มครองป้องกันดินแดนไทยไห้คงดำรงไว้เปน