หน้านี้ได้ตรวจสอบแล้ว
๒๖
| จะบำรุงทั้งฝูงสุรางค์รัก |
| ให้อัคเรศเปนศุขจำเริญศรี |
| ครั้นเสร็จการผลาญราชไพรี |
| ก็ให้กรีธาทัพกลับมา |
| ทั้งทิวาราตรีไม่หยุดหย่อน |
| ด้วยอาวรณ์ทนเทวศถวิลหา |
| แสนคนึงถึงสวาดิ์ไม่คลาศคลา |
| แต่พร่ำปรารภนั้นเปนอาจิณ |
| จิตรเจ็บจะขาดด้วยนิราศรศ |
| จะอดไว้ก็สุดอาไลยถวิล |
| อันบำราบรบราชไพริน |
| ถึงจะไร้ศรศิลป์ที่ชิงไชย |
| ก็พอจะพยายามตามตี |
