หน้า:ราชสาส์นไปอังกฤษ - ๒๕๐๒.pdf/7

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
พ่อของลูก

พ่อได้จากไปแล้ว การจากของพ่อครั้งนี้เป็นจากการไปอย่างไม่มีวันกลับของพ่อ พ่อจากไปเร็วเหลือเกิน เร็วจนไม่มีใครจะคาดถึง จริงอยู่ อาการป่วยของพ่อค่อนข้างจะหนักอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรงที่แพทย์จะเยียวยาได้ แต่ในที่สุด พ่อก็ต้องสิ้นบุญด้วยโรคจรไปอย่างกระทันหัน หัวใจของพ่อวายลงไปอย่างปัจจุบันทันด่วน ถึงแม้นายแพทย์จะได้พยายามช่วยพ่อจนสุดความสามารถ แต่ก็ไม่อาจจะรักษาชีวิตของพ่อไว้ได้

ตามปรกติ พ่อเป็นคนแข็งแรงและมีความอดทนมาก ระหว่างที่พ่อล้มป่วยลง พ่อพยายามทุกทางที่จะไม่ให้ครอบครัวของพ่อต้องพลอยล้มตามไปด้วย พ่อพูดเสมอว่า พ่อไม่ได้เป็นอะไรเลย ไม่ต้องเป็นห่วง แต่ร่างกายของพ่อภายนอกแสดงให้เห็นได้ดีว่า อาการของพ่อนั้นไม่น้อยเลย พ่อผอมลง ๆ จนเห็นได้ชัดและน่าใจหาย พ่อเริ่มเบื่ออาหาร แม้แต่ยาที่รักษาพ่อก็พลอยเบื่อไปด้วย ครอบครัวเป็นห่วงพ่ออย่างที่สุด พ่อไม่ยอมเข้าโรงพยาบาลโดยยืนยันเจตนาเดิมว่า พ่อไม่เป็นอะไรมาก เรี่ยวแรงของพ่อน้อยลงตามลำดับ แม้แต่จะทรงกายก็ไม่ไหวเสียแล้ว ในทีุ่สด ก็อ้อนวอนให้พ่อเข้าโรงพยาบาลจนได้

ครอบครัวของพ่อเล็กเต็มที ภาระในการวิ่งเต้นก็ต้องวางมือจากพ่อไปชั่วขณะ สำหรับการอยู่เ้า การนำพ่อเข้าโรงพยบาล จึงน่าจะพูดได้ว่า เป็นเรื่องยุ่งยากพอสมควร เพราะไม่แน่ใจว่า จะได้ห้องหรือไม่?

ในที่สุด พ่อเข้าโรงพยาบาลได้ด้วยความอนุเคราะห์ของนายแพทย์เสนอ อินทรสุขศรี ที่ช่วยกรุณาจัดหาห้องให้ นายแพทย์เสนอ อินทรสุขศรี ได้ให้ความอบอุ่นแก่ครอบครัวของพ่อตลอดมา นับตั้งแต่พ่อได้ล้มป่วยลง พ่อได้รับการช่วยเหลือในการพยาบาลด้วยความเอาใจใส่และใกล้ชิดจากคุณประมวล เกษแก้ว พยาบาลแห่งสถานสงเคราะห์แม่และเด็กกรุงเทพฯ