หน้า:ราชาธิราช - ๒๔๓๒.pdf/204

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๙๐
เล่ม ๔
ราชาธิราช

น้อยเสีย อย่าให้มีความสงไสยต่อไป แล้วจงพาพระยาน้อยมาเรือนเรา ๆ จะคิดอุบายให้เจ้ากับพระยาน้อยทำสัตย์กินเลือดอกกัน พระยาน้อยจึงวางใจ ไม่มีความสงไสย แต่เมื่อที่เจ้าจะกินเลือกอกพระยาน้อยนั้น หน่วงไว้ให้ช้า จึงแกล้งพัดให้เทียนดับ แล้วเจ้าจงเทโลหิตในจอกนั้นเสีย เราจะเอาน้ำขมิ้นกับปูนกลั่นใส่จอก แล้วจึงค่อยกินให้พระยาน้อยเห็น ขณะเมื่อคิดกันนั้น รู้แต่มหาเทวี กับสมิงมะราหู กับตะละแม่ศรี สามคนด้วยกัน แล้วสมิงมะราหูก็ไปหาพระยาน้อยณเรือน จึงว่าแก่พระยาน้อยว่า ตัวข้าพเจ้านี้เปนข้าพระองค์ เมื่อเล่น