๒.เลือกประธานผู้แทนราษฎร หลวงประดิษฐ์มนูธรรมกล่าวว่า บัดนี้ ธรรมนูญการปกครองแผ่นดินก็ได้สร้างขึ้นและประกาศใช้แล้ว สภาผู้แทนราษฎรก็ได้ตั้งขึ้นแล้ว ผู้แทนราษฎรก็ได้เข้าประจำตำแหน่งแล้ว เป็นอันว่า สภานี้เป็นสภาอันทรงอำนาจสูงสุดในประเทศ มีอำนาจที่จะประชุมปรึกษาการใด ๆ กันได้แล้ว บัดนี้ จะได้เริ่มกระทำการปรึกษาหารือข้อสำคัญชั้นต้นตามธรรมนูญนั้น แต่ระเบียบการประชุมนี้ยังมิได้บัญญัติขึ้นไว้โดยฉะเพาะ และตามธรรมนูญ มาตรา ๒๗ ให้ใช้ระเบียบการประชุมตามที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติองคมนตรีไปพลางก่อนเพียงที่ไม่ขัดกัน ฉะนั้น การประชุมนี้จะได้ดำเนิรให้เป็นไปตามระเบียบนั้นเท่าที่จะเป็นไปได้
การประชุมบั้นต้นนี้มีว่า จะต้องเลือกผู้เป็นประธานขึ้นประจำที่ประชุมตามธรรมนูญ มาตรา ๒๒ เพราะฉะนั้น ขอท่านทั้งหลายได้ปรึกษาหารือกันเลือกตั้งผู้เป็นประธานขึ้นณบัดนี้
๓.นายสงวน ตุลารักษ์ เสนอเจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรีเพื่อรับเลือก อ้างเหตุว่า ท่านผู้นี้มีความรู้ความสามารถดี เคยเป็นเสนาบดีกระทรวงธรรมการอันเป็นตำแหน่งสำคัญมาแล้ว และเป็นผู้ใหญ่ เหมาะสำหรับจะรักษาระเบียบการประชุมให้ดำเนิรเรียบร้อยไปได้ด้วยดี ควรที่จะได้รับตำแหน่งประธานแห่งที่ประชุมสภาผู้แทนราษฎร
พระยามานวราชเสวีรับรอง
พระยานิติศาสตร์ไพศาลย์เสนอพระยาพหลพลพยุหเสนา พระยาพหลพลพยุหเสนาปฏิเสธเด็ดขาดไม่ยอมรับตำแหน่งนี้ และ
