พระยาพหลพลพยุหเสนากล่าวว่า เรื่องนี้ข้าพเจ้าไม่ได้ถือยศศักดิ์อะไร เราอยากเสมอกัน แต่ประเทศเราเป็นราชาธิปไตย เราย่อมเคารพและสักการะผู้มีเกียรติสูง เพราะฉะนั้น ที่เราจะขอเวนคืนตำแหน่ง ไม่ดี ดูเป็นที่จองหอง พระเจ้าแผ่นดินจะทรงเห็นว่า ผู้นั้นเป็นผู้จองหอง ต่อไปเรื่องบรรดาศักดิ์จะค่อยหายไป ถ้าไม่ตั้งขึ้นใหม่ แต่เมื่อตั้งแล้วบอกว่าจะไม่เอา ดูน่าเกลียด ข้อนี้ข้าพเจ้าไม่เห็นด้วย แต่ความเสมอภาคคงมีอยู่ในใจ แต่จะทำอย่างไร เมื่อพระราชทานบรรดาศักดิ์แล้ว ต้องรับโดยความเคารพและสักการะ ที่จะมาโยนทิ้งเสียหรือส่งคืน ดูน่าเกลียด
พระยาวิชัยราชสุมนตร์กล่าวว่า การที่ข้าราชการทั้งหมดมีบรรดาศักดิ์ เป็นประเพณีมาแต่โบราณ ประเพณีนี้มาจากผู้มีอำนาจสูงซึ่งพระราชทานบรรดาศักดิ์และเหรียญตราให้โดยความดีความชอบ เช่น ข้าพเจ้า ชื่อ ใหญ่ มาแต่เดิม แล้วเปลี่ยนเป็น พระยาวิชัย เวลานี้ก็รู้สึกว่า มีความเสมอภาค ทั้งเป็นุบคคลคนเดียวกัน เพราะฉะนั้น ที่พระเจ้าแผ่นดินพระราชทานให้แต่เดิม ก็เป็นแต่เพียงคำจารึกว่า คนนั้น ๆ ทำราชการมาโดยลำดับจนได้เหรียญตรา อนึ่ง เรื่องนี้ไม่ใช่มีฉะเพาะในเมืองไทย ที่เมืองนอกก็มี เช่น เป็นบารอน เคานต์ เอิล เป็นต้น เหรียญตราที่ได้ก็ยังปรากฏเป็นความดีความชอบ เพราะฉะนั้น เห็นว่า ไม่สมควรที่สุดที่จะคืน จึ่งขอรับรองตามพระยาพหลพลพยุหเสนา
