ก็ได้เสนออนุกรรมการอีก ท่านประธานอนุกรรมการรับรองว่า ต่อไปจะเรียงนามโดยลำดับตามตัวอักษร และในหนังสือราชการ หาคำใช้เป็นกลางคำเดียว คือว่า บุคคลเสมอกันทางกฎหมาย ท่านก็รับรองพยายามจะทำสิ่งเหล่านี้ให้หมดไป ผลสุดท้าย ได้เสนอให้มีมาตรา ๑๒ ขึ้น เพื่อแสดงให้ชัดว่า ฐานันดรศักดิ์ใด ๆ ไม่ทำให้เกิดเอกสิทธิ์อย่างใดเลย
ประธานอนุกรรมการร่างรัฐธรรมนูญแถลงว่า เรื่องบรรดาศักดิ์ เราได้พูดกันมาก ข้าพเจ้าเองก็เป็นพระยามโนฯ มานานแล้ว รู้สึกว่า เป็นเกียรติยศ แต่ว่า ใครจะไม่รับเกียรติยศที่ประมุขแห่งชาติสมมตให้นั้น สำหรับผู้ที่มีสติปัญญา ไม่ควรถือเป็นเหตุให้นึกว่า ตัวดีกว่าผู้อื่น ต่างชั้นกว่าผู้อื่น ไม่ควรจะเป็นเช่นนั้น หลวงประดิษฐ์ฯ และคนอื่น ๆ เคยพูดว่า เราเลิกเสียไม่ได้หรือ ใต้เท้าเวนคืนบรรดาศักดิ์ คนอื่นจะได้เอาอย่าง ถ้าเราทำเช่นนั้น เป็นการกักขลัก ได้ไม่เท่าเสีย นอกจากบังเกิดความรู้สึกแล้ว ท่านจะหาว่าหยิ่งก็ได้ อีกอย่างหนึ่ง เราต้องการความเสมอภาคในราชการ ในกฎหมาย ฯลฯ ฉะนั้น ถ้าในเวลานี้ สมมตว่า นายขาวมีความรู้ความสามารถที่สมควรเป็นเสนาบดี เราก็ขอให้ตั้งให้นายขาวนี้ขึ้นมา และนายคนนั้นจะได้เดิรหน้าเจ้าพระยาเสนาบดีบางคนด้วย ในเรื่องชื่อ เห็นว่า เป็นความคิดที่เล็กน้อยอยู่ เราก็เสมอกันในกฎหมายเสมอ เสมอในฐานทั้งปวง ก็หมดเรื่อง ใครเรียกชื่อ ใครว่ากระไร ไม่ควรถือเป็น
