ด้วยการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร" ในข้อนี้ อยากเสนอที่ประชุมว่า ทำไมจึ่งได้บัญญัติดั่งนี้ เพราะรัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายที่ยั่งยืน มีการแก้น้อยที่สุด หรือไม่แก้เลยก็เป็นของดียิ่ง แต่ลักษณะเลือกสมาชิก เลือกตั้งอย่างไร และจำนวนสมาชิก กล่าวคือ สมาชิกคนหนึ่งจะแทนราษฎรกี่หมื่นกี่แสนกี่พัน เห็นว่า ต้องเป็นไปตามกาละเทศะ จึ่งเอาไปบัญญํติในร่างพระราชบัญญัติว่าด้วยการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ซึ่งทำแล้วจะเสนอต่อจากรัฐธรรมนูญนี้
ประธานสภาฯ กล่าวว่า มาตรา ๑๗ นี้ ถ้าไม่มีผู้ใดคัดค้านอย่างใด จะได้ลงมติ ไม่มีผู้ใดคัดค้าน ในที่สุด ที่ประชุมได้ลงมติรับรองว่า ร่างมาตรานั้นใช้ได้
มาตรา ๑๘ ประธานอนุกรรมการร่างรัฐธรรมนูญแถลงว่า มาตรา ๑๘ ความว่า "สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ให้อยู่ในตำแหน่งได้คราวละ ๔ ปี ถ้าตำแหน่งสมาชิกว่างลงเพราะเหตุอื่นนอกจากถึงคราวออกตามเวร ให้เลือกตั้งสมาชิกขึ้นแทนให้เต็มที่ว่าง แต่สมาชิกที่เข้ามาแทน ให้อยู่ในตำแหน่งได้เพียงเท่ากำหนดเวลาของผู้ซึ่งตนแทน" ก่อนอื่น ขอแก้คำว่า "เวร" เป็น "วาระ" ซึ่งหมายความว่า ระยะเวลา
พระเรี่ยมฯ กล่าวว่า ข้อนี้มีคนสงสัยถามว่า ใครเป็นผู้เลือก
ประธานอนุกรรมการฯ ตอบว่า สมาชิกซึ่งราษฎรเป็นผู้เลือก
