มาตรานี้ ขอให้เปลี่ยนคำว่า "ประเทศ" ในวรรคสุดท้ายเป็น "รัฐ" เพระาเป็นศัพท์สำหรับใช้ตรงกับคำว่า สเตด (State) ความมุ่งหมายของสภานี้มีสิทธิควบคุมการงานของคณะกรรมการราษฎรและมีสิทธิถามไถ่ซักไซร้ได้ แต่มีบางเรื่องทีเ่ห็นว่า ไม่ควรตอบ เพราะถ้าตอบไปแล้วทำให้ราชการเสียหาย ตัวอย่างเช่น ถามว่า กำลังทหารมีเท่าใด จะซื้ออาวุธเท่าใด เช่นนี้ เชื่อว่า ฝ่ายทหารไม่อยากตอบ อย่างนี้เป็นต้น จึ่งมีบทสุดท้ายไว้ เมื่อเห็นว่า คำตอบนั้นเป็นผลร้ายแก่รัฐบาล จะเป็นเรื่องเงินหรือเรื่องพิเศษก็เหมือนกัน เป็นต้นว่า คิดอ่านขึ้นภาษีอย่างใดอย่างหนึ่ง ถ้าว่า ไปบอกให้รู้ล่วงหน้า ในท้องตลาดก็จะปั่นป่วนไป เป็นต้นว่า จะลดอัตราเงินบาท ก่อนที่จะทำอะไร ข่าวอาจรั่วไปได้ ก็ทำให้เกิดเสียหายแก่รัฐบาลเหมือนกัน เรื่องเช่นนี้ คณะกรรมการราษฎรทรงไว้ซึ่งสิทธิที่จะไม่ตอบ เมื่อเห็นว่า ตอบไปเป็นการเสียหายแก่ประเทศ
หลวงแสงนิติศาสตร์กล่าวว่า เรื่องนี้ ขอให้แก้ว่า ถ้าสมาชิกตั้งแต่ ๒ นายขึ้นไปร้องขอให้สมาชิกลงมติว่า จะเป็นความลับหรือไม่แล้ว ขอให้ลงมติได้ เหตุที่เสนอญัตตินี้ ไม่ใช่จะคิดว่า เมื่อกรรมการราษฎรดำเนิรไปไม่เป็นที่ถูกต้อง หรือกรรมการราษฎรเป็นปฏิปักข์ต่อสภา โดยเหตุว่า สภาจะมีอำนาจลงมติคัดกรรมการราษฎรออกได้ ที่เสนอนี้ เพราะอาจมีบางข้อซึ่งคณะกรรมการราษฎรได้บริหารเหตุการณ์ใด ๆ ไปโดยสมาชิกเป็นอันมากไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร สมาชิก
