พระยามานวราชเสวีกล่าวว่า ที่จริง พระธรรมนูญของประเทศโดยมากเขาใช้ความเช่นนี้ เข้าใจว่า เป็นบทสุดท้าย จะใช้ว่า บทวิจารณ์ ไม่ถูก ที่จริง บทสุดท้าย มีความว่า บทต่าง ๆ มารวมอยู่ตอนท้าย อยากให้กะทัดรัด เห็นควรให้คงไว้ตามเดิม
นายจรูญ ณบางช้าง กล่าวว่า ได้เห็นพระธรรมนูญของญี่ปุ่น มีผู้แปลว่า บทบัญญัติเพิ่มเติม มีความเหมือนมาตรา ๖๒–๖๓ เรียกว่า บทบัญญัติเพิ่มเติม
พระยามานวราชเสวีกล่าวว่า ตามประมวลยี่ปุ่น หมวด ๗ ภาษาอังกฤษแปลไว้ว่า ข้อบังคับเพิ่มเติม แต่ระเบียบการของสยามใช้ว่า "บท" จึ่งใช้คำนี้ ดูของยี่ปุ่นแล้ว ที่บอกว่า ให้เป็นบทแก้ไข ในที่นี้ ไม่ใช่มีความว่าด้วยข้อความที่แย้งพระธรรมนูญนี้ด้วย เอามาไว้สุดท้ายนี้งามแล้ว เพราะฉะนั้น ควรให้เป็นไปตามเดิม กฎหมายอื่นเขาก็เขียนกันเช่นนั้น
นายจรูญ ณบางช้าง กล่าวว่า ในที่นี้ ถ้าจะเติม วิจารณ์ และ แก้ไข จะได้ความดี
นายสงวน ตุลารักษ์ กล่าวว่า บทสุดท้ายเป็นบททั่วไป ถ้าจะเปลี่ยนให้เป็นอื่น เห็นว่า ไม่ถูกหลักเหมือนกัน ถ้าจะแก้แล้ว แก้โดยยกเอาความไว้ตอนต้นรัฐธรรมนูญดีกว่า
