คิดขบถประทุษฐร้ายต่อแผ่นดินนั้นหามิได้ ที่จะทำการครั้งนี้เพราะมีความขัดสนยากจนเหลือประมาณ จะขอเอาทรัพย์ที่บ้านนั้น ๆ ไปเลี้ยงชีวิต ขอให้สำเร็จความปราถนาเถิด เปนใจความตามคำบวงสรวงดังนี้ แต่ถ้าไม่มีตัวครูผู้ชำนาญ การบวงสรวงก็ไม่ได้ทำกัน
๕๗ถามว่า ที่พักรอเวลานั้นอย่างไร
ตอบว่า เพราะเดิรมาจากที่เลี้ยงเหน็ดเหนื่อย ต้องพักให้หายเหนื่อยเสียก่อน จึงจะเข้าปล้นได้ อีกประการ ๑ ต้องรอพอเวลาดึกสงัดราว ๒ ยาม จึงเข้าปล้น
๕๘ถามว่า ทำไมจึงปล้นเวลา ๒ ยาม
ตอบว่า การที่จะปล้นเวลาใดนั้นไม่เปนประมาณ ที่สำคัญนั้นต้องรอให้เจ้าทรัพย์และเพื่อนบ้านหลับเสียก่อน และอีกประการ ๑ ต้องให้ผู้ร้ายในถิ่นนั้นกลับไปถึงบ้านได้แต่ในเวลาดึก อย่าให้ทันสว่างที่จะมีผู้คนเห็น ด้วยเหตุเหล่านี้ ผู้ร้ายจึงมักจะปล้นราวเวลา ๒ ยามซึ่งเปนเวลาเจ้าทรัพย์ย่อมหลับแล้วและมีเวลาพอที่ผู้ร้ายจะกลับไปถึงบ้านได้ก่อนสว่าง
๕๙ถามว่า ผู้ร้ายชอบปล้นเดือนหงายหรือเดือนมืด
ตอบว่า ชอบปล้นเวลามีแสงเดือนพอแลเห็นตัวกันได้ ถ้ามืดนัก มักจะไปหลงทำร้ายกันขึ้นเอง
๖๐ถามว่า เมื่อพักอยู่พอได้เวลาแล้ว ทำอย่างไรต่อไป
ตอบว่า ออกเดิรตรงเข้าในบ้าน พวกกองระวังทางก็ออกรายและยิงปืน พวกขึ้นเรือนก็จุดคบตรงขึ้นพังประตูเรือนเข้าไปตรวจค้นหาเจ้าทรัพย์