๒ถามว่า คนชนิดไรที่เปนสายเช่นนี้
ตอบว่า คนที่เปนนักเลงอยู่บ้านใกล้เรือนเคียงกับเจ้าทรัพย์ ไม่ใช่คนอยู่ไกล และไม่ใช่คนจร
๓ถามว่า ที่เรียกว่านักเลงนั้น ผิดกับผู้ร้ายอย่างไร
ตอบว่า พวกผู้ร้ายไม่เรียกกันเองว่าผู้ร้าย เรียกกันเองว่านักเลง คนที่เรียกกันว่านักเลง เปนอันเข้าใจกันว่า เปนคนเข้าใจการปล้นสดมภ์ หรือมิฉนั้นก็เปนคนลักโคกระบือ หรือเปนผู้รู้เห็นเปนใจกันช่วยรับซื้อโคกระบือที่ปล้นลักไป เปนต้น จึงเรียกกันว่านักเลง เปนเข้าใจกันว่าเปนคนชนิดนี้ทั้งนั้น
๔ถามว่า พวกผู้ร้ายที่ล้วงลักย่องเบาอยู่ในพวกที่เรียกว่านักเลงเหมือนกันหรือ
ตอบว่า คนชนิดนั้นนับเปนคนละพวกกับพวกนักเลง เพราะความพอใจผิดกัน พวกล้วงลักมักหากินคนเดียว คอยด้อมมองล้วงลักเข้าของเขาไปตามแต่จะได้ ไม่พอใจจะทำการที่กล้าหาญ และไม่คบพวกมาก ส่วนพวกนักเลงนั้นหากินในเชิงคบพวกพ้องมาก จึงไม่ถือว่าพวกล้วงลักเปนพวกเดียวกัน
๕ถามว่า ผู้ร้ายที่เอาปืนเที่ยวลอบยิงเขาตายนั้นอยู่ในพวกนักเลงหรือมิใช่
ตอบว่า พวกนักเลงไม่ประพฤติในการลอบยิงคนเช่นนั้น ยิงก็ยิงแต่คนรับสินบล ถ้ารู้ว่าใครรับสินบลจับตน บางทีก็ยิงเสีย แต่ถึงกระนั้น
