เปนบุตรีเจ้าพระยานครราชสิมา (ทองอิน อินทรกำแหง) เมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๑ ได้เล่าเรียนหนังสือไทยแลภาษามคธที่วัดเสนาสนาราม จังหวัดพระนครศรีอยุธยา แล้วเรียนกฎหมายแลสมัคเข้าเปนเสมียนฝึกหัดอยู่ที่ศาลในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา พ.ศ. ๒๔๒๕ ได้รับตำแหน่งเปนเสมียนอยู่ ๑๑ ปีจนถึง พ.ศ. ๒๔๓๕ ได้เปนตำแหน่งตุลาการ ครั้น พ.ศ. ๒๔๓๘ ได้อุปสมบทอยู่ที่วัดเสนาสนารามพรรษา ๑ เมื่อลาสิกขาบทแล้ว กลับเข้ารับราชการใหม่ ได้รับบันดาศักดิ์เปนขุนบุรินทรรักษา ตำแหน่งกรมการกรุงเก่า เมื่อวันที่ ๑๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๓๘ นั้น
ครั้น พ.ศ. ๒๔๓๙ เปนเจ้าพนักงารสืบจับโจรผู้ร้าย พ.ศ. ๒๔๔๐ เปนอักษรเลขจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ถึง พ.ศ. ๒๔๔๓ ย้ายไปเปนยกรบัตร์เมืองเชียงใหม่ พ.ศ. ๒๔๔๖ ไปเปนยกรบัตร์เมืองนครลำปาง พ.ศ. ๒๔๔๗ ไปเปนยกรบัตร์เมืองสงขลา ครั้น พ.ศ. ๒๔๔๙ ไปเปนยกรบัตร์เมืองนครศรีธรรมราช พ.ศ. ๒๔๕๑ ไปเปนยกรบัตร์เมืองสมุทปราการ
ครั้นวันที่ ๒๐ กันยายน พ.ศ. ๒๔๕๓ ได้รับพระราชทานสัญญาบัตรบันดาศักดิ์เปนหลวงสิทธิเดชสมุทขันธ์
พ.ศ. ๒๔๕๔ ได้รับพระราชทานยศเปนรองอำมาตย์เอก
วันที่ ๓ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๕๖ ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิศริยาภรณ์มงกุฎสยาม ชั้นที่ ๕
