บุตรภรรยาข้าพเจ้าประหารชีวิตเสียจนสิ้น แล้วเอาความดีไปแจ้งแก่ฮันอ๋อง ทำดังนี้ควรแล้วฤๅ สุมาตองสองจึ่งว่า ห้านสิ้นนี้ทำการเหลือเกินนัก จึ่งให้จดเอาถ้อยคำไว้ ข้อแปด เล่าอิ๊ว เล่าโขย เป็นโจทก์ นางลีเฮา ลิสอก ลิซาน ลิฮับ เป็นจำเลย เล่าอิ๊ว เล่าโขย ให้การว่า เมื่อฮันอ๋องสิ้นพระชนม์แล้ว นางลีเฮาก็ปรารถนาจะยกแซ่ลี้ขึ้นเป็นกษัตริย์ เกรงข้าพเจ้าทั้งสองอยู่ จึงอุบายเอาหญิงแซ่ลี้ให้เป็นภรรยา ข้าพเจ้าทั้งสองไม่รู้อุบาย จึ่งยอมเป็นเขยพวกแซ่ลี้ ครั้นภายหลัง ก็ใช้ทหารให้จับข้าพเจ้าทั้งสองขังไว้ในตึกมืด ฝ่ายสุมาตองสองได้ฟังดังนั้นก็โกรธเป็นกำลังจึ่งว่า นางลีเฮานี้มีความผิดเป็นอันมาก ฟ้าและดินก็ไม่เข้าด้วยแล้ว จึ่งให้จดถ้อยคำไว้ แล้วเรียกห้านสิ้นเข้ามาว่า ท่านจงไปเกิดที่ตำบลเจียวกุ๋น เป็นบุตรโจสงชื่อ โจโฉ ชื่อครูตั้ง เบงเตก เป็นมหาอุปราช ภายหลังเป็นงุยอ๋องอยู่เมืองฮูโต๋ แบ่งแผ่นดินฮั่นกึ่งหนึ่ง เหตุท่านมิได้คิดขบถ ต่อถึงบุตรท่านเป็นกษัตริย์ จึ่งตั้งท่านเป็นบูเต้เป็นการตอบแทน ฮันอ๋องนั้นจงไปเกิดในวงศ์ห้าน เป็นพระเจ้าเหี้ยนเต้ แต่ในชาตินั้นอย่าให้มีความสุข ให้โจโฉ
