หน้า:สามก๊ก - ๒๔๔๙.pdf/1522

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
เล่ม ๔
227
สามก๊ก

ให้เอาดินประสิวสุพรรณถัล มาใส่ไว้ในตึกแลทับจึงล่ามชะนวนไว้ ครั้นเวลาค่ำให้จุดโคมเจ็ดใบ แขวนไว้เปนสำคัญม้าต้ายก็ให้ทำตามขงเบ้งสั่ง

ขงเบ้งจึงสั่งอุยเอี๋ยนให้คุมทหารห้าพัน ไปร้องท้าทายสุม้าอี้ แม้นสุม้าอี้ออกรบท่านจงต่อสู้ป้องกันหน่วงไว้กว่าจะพลบคํ่า จึงฬ่อให้ไล่เข้ามาตรงโคมสำคัญเราจะเอาตัวให้ได้ จึงสั่งโกเสียงให้จัดทหารคุมโคยนต์ไปกองละสี่สิบห้าสิบ แม้นเห็นสุม้าอี้ออกมาตี จึงให้ทิ้งโคยนต์เสีย แล้วสั่งทหารให้ยกเปนกองๆไปซุ่มอยู่ ถ้าเห็นทหารข้าศึกยกออกมาตีกีให้ทหารเราทำถอยหนีเสีย ต่อสุม้าอี้ออกมาเอ็งจึงชวนกันเข้ารบพุ่งจงสามารถ นายทหารทั้งนั้นก็คุมกันไปทำการตามคำขงเบ้งสั่ง ขงเบ้งจึงคุมทหารกองหนึ่งไปตั้งอยู่บนเนินเขาเปนต้นลม

ฝ่ายแฮฮัวโหแฮฮัวฮุยเห็นดังนั้น จึงเข้าไปบอกสุม้าอี้ว่า ขงเบ้งให้ตั้งค่ายอยู่บนเนินเขา แลปากทางเฮาโลก๊กแล้วตั้งทับแลตึกดินน้อยๆรายอยู่เปนอันมาก ข้าพเจ้าเห็นการศึกครั้งนี้จะยืดยาว ขอให้ท่านคิดอ่านตัดเสียให้ทันที นานไปเห็นจะกำจัดขัดสนนัก สุม้าอี้จึงตอบว่าซึ่งข้าศึกทำการทั้งปวงนั้น เห็นจะเปนกลอุบายของขงเบ้ง ครั้นจะยกออกรบพุ่งก็เกรงจะเสียที

แฮฮัวโหแฮฮัวฮุยจึงว่า ถึงขงเบ้งจะคิดกลศึกประการใด ข้าพเจ้าสองคนพี่น้องจะขออาษาออกไปตีเอาไชยชะนะ สนองพระคุณเจ้าเราให้ได้ สุม้าอี้จึงว่าท่านทั้งสองจะอาษานั้นเรามีความยินดีด้วย แต่ท่านจงคุมทหารคนละพันยกออกไปตีเปนสองกอง แฮฮัวโหแฮหัวฮุยก็คุมทหารออกจากค่าย พอม้าใช้มาบอกว่าบัดนี้ข้าศึกเข็นเกวียนเสบียงมาเปนอันมาก แฮฮัวโหแฮหัวฮุยแจ้งดังนั้น ก็บันจบกันเข้าเปนกองเดียวยกไปโจมตีได้โคยนต์ แลเสบียงมาให้สุม้าอี้เปนอันมาก