ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:อธิกรณ์ (๑) ๒๔๙๒.pdf/2

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
ประชุมวินิจฉัยอธิกรณ์ฯ ภาค ๑

หมดอายุ 18/04/2565


บรรดาดาวินิจฉัยสิริกรณ์ ซึ่งพระสังฆาธิปัตย์หรือ มหาเถรสมาคมพิจารณาชี้ขาดแล้วก็ดี ที่สงฆ์ซึ่ง มีพระเป็นฝ่ายในคดีในศาลหลวง และศาลได้พิจารณา พิพากษาแล้วก็ดี ตลอดจนปัญหาเกี่ยวกับพุทธวินัยและ ความเป็นไปของคณะสงฆ์ที่ประมุขสงฆ์วินิจฉัยไว้ก็ดี ๆ เช่นใน เรื่องเหล่านี้มีอยู่กระจัดกระจายในที่ต่าง ๆ การณ์คณะสงฆ์ในร้ในคำพิพากษากองศาลหลวง เป็นต้น ยังไม่มีผู้ประมวลมาพิมพ์ใช้เป็นหมวดหมู่ ในที่เดียวกันเลย ผิดกับทางบ้านเมือง ซึ่งมีผู้ประชุม คำพิพากษาของศาลฎีกาไว้ ในที่หลายแห่ง เป็น ประโยชน์แก่การศึกษาอย่างยิ่ง คำพิพากษาวินิจฉัยกรณ์ ที่ทางคณะสงฆ์หรือ หาบ้านเมือง ขายบังคับไปแล้วนั้น ย่อมเป็นเพิ่ม อย่างหนึ่งของหลักปกครองคณะสงฆ์ เจ้าวัดเจ้าคณะ หรือพระวินัยธรมีหน้าที่ต้องศึกษาไว้เป็นหลักปฏิบัติ