หน้า:อภินิหารฯ - ปวเรศ - ๒๔๖๖.pdf/44

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๔๑

สงที่มีตัว เช่น สงฆ์เถร สังฆราช สังฆสามี สังฆนายก อย่างนี้ใช้ สงฆ์ เรื่องความในหนังสือเขมรในเสาศิลาสิ้นเท่าน

แท่นศิลาในที่ว่ามาข้างต้นนั้นมีความระบุในเสาศิลาที่มาแต่เมืองศุโขทัยแสดงแรกบัณญัติตั้งหนังสือไทยขึ้งใหม่ เมืองนั้นครั้งนั้นยังไม่เปนเมืองเจ้า เปนเมืองประเทศราชอยู่ เจ้าเมืองเปนขุนรามคำแหง เปนผู้ตั้งหนังสือไทยขึ้น จึงได้จดหมายในเสาศิลานี้ว่า เมื่อมหาศักราช ๑๒๑๔ ศก ปีมะโรง พ่อขุนรามคำแหง เจ้าเมืองศรีสัชนาไลยศุโขทัย ให้ปลูกไม้ตาลนี้ได้สิบสี่ปีเข้า จงให้ช่างถากกระดานศิลาตั้งหว่างกลางไม้ตาลนี้ อันเดือนดับเดือนหกแปดค่ำ วันเดือนเต็มทั้งแปดวัน ฝูงปู่ครูเถระมหาเถรขึ้นนั่งเหนือกระดานศิลาสวดธรรมแก่อุบาสกฝูงทวยจำศิล ผิใช่วันสวดธรรม พ่อขุนรามคำแหง เจ้าเมืองศรีสัชนาไลยศุโขทัย ขึ้นนั่งเหนือกระดานศิลา ให้ฝูงทวยบุตรเจ้าบุถรขึ้นฝูงถือบ้านถือเมืองกัน วันเดือนดับเดือนเต็ม ท่าน