54. ซูเราะฮฺอัลก็อมัร (บท ดวงจันทร์) ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตายิ่ง พระผู้ทรงปรานียิ่ง {54:1} วันโลกาวินาศได้ใกล้เข้ามาแล้วและดวงจันทร์ได้แยกออก {54:2} และหากพวกเขาเห็นอภินิหารสัญญาณ พวกเขาก็ผินหลังให้ และกล่าวว่า "นี่คือมายากล ถาวร" {54:3} และพวกเขาได้ปฏิเสธและปฏิบัติตามอารมณ์ของพวกตน และกิจการทุกอย่างย่อมเป็นไปตามกําหนด {54:4} และโดยแน่นอน ได้มีข่าวคราว(ในอดีต)มายังพวกเขาแล้ว ซึ่งในนั้นมีข้อตักเตือน {54:5} (อัลกุรอานนี้)เป็นปัญญาอันลึกซึ้ง แต่การตักเตือนนั้นไม่บังเกิดผล {54:6} ดังนั้นเธอจงผินหลังให้แก่พวกเขา วันซึ่งผู้เรียกร้องนั้นจะร้องเรียกไปสู่สิ่งที่น่าสยดสยอง {54:7} สายตาของพวกเขาจ้องมองพื้น ขณะที่พวกเขาออกจากสุสาน เสมือนหนึ่งพวกเขาเป็นตั๊กแตน ที่บินว่อน {54:8} รีบเร่งไปยังผู้เรียกร้อง พวกปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า "วันนี้เป็นวันที่ลําบากยิ่ง" {54:9} ก่อนหน้าพวกเขานั้น หมู่ชนของนูหฺได้ปฏิเสธ พวกเขาได้ปฏิเสธบ่าวของเราโดยกล่าวว่า "เขาเป็นคนบ้าและถูกขู่บังคับ" {54:10} เขาจึงวิงวอนขอต่อพระเจ้าของตนว่า "ข้าฯถูกพิชิตเสียแล้ว โปรดช่วยเหลือด้วย" {54:11} ดังนั้น เราจึงได้เปิดประตูแห่งฟ้าให้น้ำฝนเทลงมาอย่างหนัก {54:12} และเราได้ทำให้แผ่นดินแยกออกเป็นตาน้ำไหลพุ่ง ดังนั้นน้ำฝนและตาน้ำได้มาบรรจบกัน ตามกิจการที่ได้ถูกกําหนด {54:13} และเราได้บรรทุกเขาไว้บนเรือที่ทำด้วยแผ่นไม้กระดาน และตอกติดด้วยตะปู {54:14} มันได้แล่นไปต่อหน้าต่อตาเรา เป็นการตอบแทนแก่ผู้ที่ถูกปฏิเสธ {54:15} และโดยแน่นอนเราได้ทิ้งมันไว้เป็นสัญญาณหนึ่ง แล้วมีผู้รำลึกบ้างไหม? {54:16} ดังนั้น การลงโทษของเราและการตักเตือนของเราเป็นเช่นใดบ้าง? {54:17} และโดยแน่นอน เราได้ทำให้อัลกุรอานนี้ง่ายแก่การรำลึก แล้วมีผู้รำลึกบ้างไหม? {54:18} พวกอาดได้ปฏิเสธ ดังนั้นการลงโทษของเราและการตักเตือนของเราเป็นเช่นใดบ้าง? {54:19} แท้จริงเราได้ส่งลมพายุที่หนาวเหน็บไปยังพวกเขา ในวันแห่งอัปมงคล ตลอดไม่ขาดสาย {54:20} ม้นได้พัดกระชากผู้คน ราวกับว่า พวกเขาเป็นโคนต้นอินทผาลัมที่ถูกถอนออกจากราก {54:21} ดังนั้นการลงโทษของเรา และการตักเตือนของเราเป็นเช่นใดบ้าง? {54:22} และโดยแน่นอน เราได้ทำให้อัลกุรอานนี้ง่ายแก่การรำลึก แล้วมีผู้รำลึกบ้างไหม? {54:23} พวกษะมูดได้ปฏิเสธผู้ตักเตือน {54:24} พวกเขากล่าวว่า "สามัญชนจากพวกเราเองนี้กระนั้นหรือที่จะให้เราปฏิบัติตามเขา? แน่นอน ถ้าเช่นนั้นเราจะอยู่ในการหลงทางและเป็นผู้วิกลจริต" {54:25} "สาส์นนั้นถูกส่งมาให้แก่เขาแต่ผู้เดียว อื่นจากพวกเรากระนั้นหรือ? ไม่ดอก เขาเป็นคนพูด เท็จ ชั่วช้าสามานย์" {54:26} พรุ่งนี้พวกเขาจะได้รู้ว่าผู้ใดกัน เป็นคนพูดเท็จ ชั่วช้าสามานย์ {54:27} "แท้จริงเราจะส่งอูฐตัวเมียตัวหนึ่งมาเพื่อเป็นการทดสอบแก่พวกเขา ดังนั้น เธอจงคอยดู พวกเขาและจงอดทน" {54:28} "และจงบอกพวกเขาว่า น้ำนั้นถูกแบ่งส่วนระหว่างพวกเขา ทุก ๆ ส่วนของน้ำดื่มถูกจัดไว้ แล้ว" {54:29} แต่พวกเขาได้ร้องเรียกสหายของพวกตน เขาก็ได้จับมันและเชือดมัน {54:30} ดังนั้นการลงโทษของเรา และการตักเตือนของเราเป็นเช่นใดบ้าง? 299
